Τα παιδιά που γεννήθηκαν από παχύσαρκες ή πολύ υπέρβαρες γυναίκες,
αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αυτισμού ή άλλων
αναπτυξιακών διαταραχών, όπως στον προφορικό και γραπτό λόγο, σύμφωνα
με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ειδικό στη βιοστατιστική Πάουλα
Κρακόβιακ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, που δημοσίευσαν τη σχετική
μελέτη στο περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής
"Pediatrics", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, μελέτησαν περισσότερα
από 1.000 παιδιά. Βρήκαν ότι όσα είχαν γεννηθεί από παχύσαρκες
μητέρες, είχαν εξαιρετικά αυξημένο (κατά 67%) κίνδυνο εκδήλωσης
αυτισμού σε σχέση με τα παιδιά μητέρων με φυσιολογικό βάρος, ενώ
υπερδιπλάσιος ήταν και ο κίνδυνος για άλλες αναπτυξιακές διαταραχές,
όπως τα προβλήματα λόγου.

Τυπικά, ως παχυσαρκία ορίζεται, όταν ξεπερνά το 30 ο δείκτης σωματικής
μάζας (προκύπτει από το βάρος δια του τετραγώνου του ύψους). Ο
αυτισμός είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή του εγκεφάλου που
δημιουργεί προβλήματα επικοινωνίας στα παιδιά. Περίπου το 1% των
παιδιών εμπίπτουν στο ευρύ φάσμα των διαταραχών του αυτισμού, με
συμπτώματα που μπορεί να ποικίλουν σε μεγάλο βαθμό από άποψη
σοβαρότητας (π.χ. όσα πάσχουν από το σύνδρομο ’σπεργκερ, έχουν
λιγότερα προβλήματα).

Ο αυτισμός είναι μία πολύπλοκη διαταραχή, στην οποία συνυπάρχουν
περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες. Πολλοί γονείς αυτιστικών
παιδιών έχουν απόλυτα κανονικό βάρος, ενώ αντίθετα πολλοί παχύσαρκοι
γονείς δεν έχουν αυτιστικά παιδιά. Η νέα μελέτη δείχνει ότι η
παχυσαρκία αποτελεί ένα αυξημένο παράγοντα κινδύνου, χωρίς να είναι
ακόμα γνωστό γιατί υπάρχει αυτή η συσχέτιση. Μια πιθανότητα είναι ότι
η παχυσαρκία απελευθερώνει πρωτεϊνες που διευκολύνουν την εκδήλωση
φλεγμονής και μερικές από αυτές τις πρωτεϊνες είναι πιθανό να
εισέρχονται μέσω του πλακούντα από την έγκυο μητέρα στο έμβρυο,
κάνοντας ζημιά στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλό του.

Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι η ανακάλυψη της σχέσης ανάμεσα
στην μητρική παχυσαρκία και στον παιδικό αυτισμό δεν υποδηλώνει κατ'
ανάγκη ότι η πρώτη ευθύνεται άμεσα για τον δεύτερο. Όπως είπε η
Κρακόβιακ, η σχέση ανάμεσα στα δύο μπορεί να είναι έμμεση. «Ίσως δεν
φταίει η ίδια η παχυσαρκία, αλλά άλλα πράγματα που οδηγούν στην
παχυσαρκία, όπως τα γονίδια, το στιλ ζωής ή η διατροφή», τόνισε.

Η έρευνα έδειξε ότι περίπου μία στις τέσσερις μητέρες (ποσοστό 24%)
που είχαν παιδί με αυτισμό ή άλλη αναπτυξιακή διαταραχή (λόγου κ.α.),
ήσαν παχύσαρκες. Περίπου μία στις πέντε μητέρες (ποσοστό 21,5%) που
είχαν παιδί μόνο με αυτισμό, ήσαν παχύσαρκες. Το 14% των μητέρων με
κανονικά αναπτυσσόμενο παιδί ήσαν παχύσαρκες.

Ο αυξημένος κίνδυνος δεν αφορά μόνο τις παχύσαρκες γυναίκες με δείκτη
σωματικής μάζας πάνω από 30, αλλά και αυτές με δείκτη 28 ή 29, που
τυπικά θεωρούνται πολύ υπέρβαρες. Αν η μητέρα έχει και διαβήτη, ο
κίνδυνος είναι μεγαλύτερος, οπότε είναι ακόμα πιο επιτακτικό η έγκυος
να κάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής της και να χάσει κιλά.