Πρώτη μεταμόσχευση πνευμόνων στην Αυστραλία σε ομογενή
Το χαμόγελο στα χείλη της Πένυ Καραμούτσου «πάγωσε» πριν από 15 χρόνια. Τότε η μητέρα της Μαρία Φλάσκη έφυγε από τη ζωή, περιμένοντας να βρεθεί δότης πνευμόνων για να κάνει την πολυπόθητη επέμβαση που θα της χάριζε έστω το δικαίωμα να ελπίζει. Όπως γράφει ο "Νέος Κόσμος", η μητέρα της Πένης Καραμούτσου έπασχε από συστηματική σκληροδερμία, ένα σπάνιο χρόνιο και εξελικτικό νόσημα που χαρακτηρίζεται από προοδευτική ίνωση και σκλήρυνση του δέρματος, αλλά και των εσωτερικών οργάνων. Πέρασαν 15 χρόνια για να χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Η Πένυ Καραμούτσου τον Δεκέμβριο του 2008 διαγνώσθηκε με την ίδια ακριβώς αρρώστια από την οποία έπασχε και η μητέρα της και γνώριζε πολύ καλά, τι την περίμενε. Η κατάστασή μέσα σε οκτώ μήνες χειροτέρεψε σε σημείο που οι γιατροί τον Ιούλιο θεωρούσαν ότι δεν επρόκειτο να ζήσει περισσότερο από ένα μήνα ακόμα. Όλα άλλαξαν όμως, όταν πριν από λίγο καιρό δόθηκε μία δεύτερη ευκαιρία στην Πένη. Βρέθηκε δότης πνευμόνων και η Πένη αποφάσισε να προχωρήσει στην επέμβαση. Οι πιθανότητες επιβίωσης ήταν ελάχιστες. Εξάλλου πριν από λίγα χρόνια, οι γιατροί σταμάτησαν να δίνουν την επιλογή της μεταμόσχευσης πνευμόνων στους ασθενείς που έπασχαν από συστηματική σκληροδερμία. Για 10 ολόκληρα χρόνια η επιστήμη είχε παραιτηθεί από αυτή την προσπάθεια. Η Πένυ όμως, και η αγάπη της για τη ζωή και για την εξάχρονη κορούλα της Κρίστεν άλλαξαν τα επιστημονικά δεδομένα. Η 11ωρη επέμβαση όχι μόνο πέτυχε, αλλά η Πένυ είναι η πρώτη ασθενής στην Αυστραλία που έπασχε από συστηματική σκληροδερμία και έπειτα από παρόμοια επέμβαση κατάφερε να βγει από το νοσοκομείο. Τώρα, με το χαμόγελο πλέον ζωγραφισμένο στα χείλη της, ομολογεί ότι το βράδυ πριν λάβει το τηλέφωνο για τη μεταμόσχευση είχε χάσει κάθε ελπίδα. "Πήγα στο κρεβάτι εκείνο το βράδυ, αποδεχόμενη ότι τον επόμενο μήνα δεν θα ζω", λέει σήμερα. Ο καθηγητής Τρέβορ Γουίλιαμς από το νοσοκομείο Άλφρεντ, που ήταν και ο θεράπων γιατρός της μητέρας της Πένης, είπε ότι εφήρμοσε μία νέα τεχνική που αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ και ελπίζει ότι η επιτυχία της δικής της επέμβασης θα φέρει ελπίδα και σε άλλους ασθενείς.