Η παγκόσμια υποχώρηση της χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση του AIDS ίσως έχει συνέπεια ο ιός HIV να μετατραπεί ξανά σε θανατική ποινή για τους ανθρώπους στον αναπτυσσόμενο κόσμο, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιοποιήθηκε . Η Διεθνής Συμμαχία για την Ετοιμότητα της Θεραπείας (International Treatment Preparedness Coalition, ITPC) αναφέρει ότι ασθενείς παύουν να δέχονται βοήθεια από σχετικά προγράμματα και τα αποθέματα αντιρετροϊκών φαρμάκων εξαντλούνται λόγω των περικοπών στους κρατικούς προϋπολογισμούς και το "πάγωμα" της χρηματοδότησης από τους μεγάλους χορηγούς, όπως το Σχέδιο Εκτάκτου Ανάγκης για την Ανακούφιση από το AIDS (PEPFAR) του προέδρου των ΗΠΑ και το Παγκόσμιο Ταμείο για την Καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας. "Οι κυβερνήσεις στο Βορρά και στο Νότο δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω το ρολόι και να επιστρέψουμε στις ημέρες όταν το HIV αποτελούσε θανατική ποινή", ανέφερε ο Αντίτι Σάρμα, συντονιστής της έρευνας. Η έκθεση αναφέρει ότι το Παγκόσμιο Ταμείο θα χρειαζόταν 20 δις δολάρια (14,95 δις ευρώ) τα επόμενα τρία χρόνια για να συμβάλλει στην εκπλήρωση των αναπτυξιακών στόχων του ΟΗΕ για τη χιλιετία, προσθέτει ωστόσο ότι οι χώρες-μέλη του G8 και άλλοι δωρητές προειδοποίησαν πως η συγκέντρωση των απαιτούμενων 13 δις δολαρίων (9,72 δις ευρώ) θα είναι δύσκολη. "Εάν αυτή η τάση συνεχιστεί, το αποτέλεσμα θα είναι τα δεινά και ο θάνατος για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο που ζουν σήμερα με HIV και εκατομμύρια ακόμα που θα προσβληθούν εφέτος και τα επόμενα χρόνια", αναφέρει η έκθεση. Υπογραμμίζεται επίσης ότι πολλές δεσμεύσεις για τη χρηματοδότηση σχετικών προγραμμάτων δεν εκπληρώθηκαν ποτέ ή μειώθηκαν δραστικά λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Το Ταμείο, που είχε δημιουργηθεί με τη στήριξη των κρατών του G8 το 2001, είχε χαρακτηριστεί ως ένας οργανισμός που θα διέθετε 10 δις δολάρια κάθε χρόνο για να συμβάλλει στην αντιμετώπιση των σημαντικότερων ασθενειών παγκοσμίως, περιλαμβανομένου και του AIDS, αλλά στην πραγματικότητα συγκέντρωνε χρηματοδότηση περίπου 3 δις δολάρια το χρόνο. Η έκθεση, που εξετάζει σε βάθος την κατάσταση όσον αφορά το AIDS σε Ινδία, Κένυα, Λετονία, Μαλάουι, Σουαζιλάνδη και Βενεζουέλα, κατηγορεί παράλληλα τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ότι "χρησιμοποίησε" την παγκόσμια ύφεση για να μειώσει τη χρηματοδότηση μέσω του PEPFAR αντί να αυξήσει το ποσό που συνέβαλε η κυβέρνησή του, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. Οι συνέπειες είναι ήδη ορατές, με τους νέους ασθενείς να απορρίπτονται από τα προγράμματα βοήθειας που σχετίζονται με το PEPFAR στην Αφρική, κατά την έκθεση. Περίπου 33 εκατ. άνθρωποι σ' όλον τον κόσμο έχουν προσβληθεί από τον HIV (Human Immunodeficiency Virus, ανθρώπινος ανοσοελλειμματικός ιός) που προκαλεί το AIDS (Acquired Immune Deficiency Syndrome, Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας), ενώ πάνω από τους μισούς από τους συνολικά 9,5 εκατ. ανθρώπους που χρειάζονται φάρμακα για την ανάσχεση του AIDS δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει προτείνει η θεραπεία με αντιρετροϊκά φάρμακα να αρχίζει νωρίτερα, ει δυνατόν αμέσως μετά την προσβολή από HIV, ώστε να προστατεύεται η υγεία των φορέων και να αποτρέπεται η εξάπλωση του ιού. Όμως η έκθεση αναφέρει ήδη στον πρόλογό της ότι στην Ουγκάντα, φορείς του ιού δέχονται αρνητική απάντηση όταν ζητούν θεραπεία, διότι δεν έχουν τα υπεσχημένα κεφάλαια. "Για πρώτη φορά από το 2004, άνδρες και γυναίκες οι οποίοι είναι θετικοί στον HIV και χρειάζονται αντιρετροϊκή θεραπεία αποδιώχνονται εξ αιτίας των περικοπών στη χρηματοδότηση", κατά την έκθεση. "Ο μεγαλύτερος μας φόβος είναι ότι θα χρειαστεί να δίνουμε με δελτίο περιορισμένες ποσότητες από τα φάρμακα που χρειάζονται οι άνθρωποι οι οποίοι είναι ήδη στο πρόγραμμα. Πώς λες σε μια μητέρα θετική στον HIV ότι δεν μπορεί πια να πάρει τα φάρμακα που χρειάζεται για να μείνει ζωντανή;" Στην Ινδία, σύμφωνα με την έκθεση, η πρόσβαση σε φάρμακα για το AIDS έχει περιοριστεί δραματικά λόγω των αυστηρών κριτηρίων των κυβερνητικών προγραμμάτων και του υψηλού κόστους τους στην αγορά• ενώ στη Λετονία η κυβέρνηση περιορίζει τον αριθμό των ασθενών στους οποίους παρέχεται δωρεάν φαρμακευτική αγωγή.