Οι μητέρες που υποφέρουν από πονοκεφάλους, έχουν υπερδιπλάσιες
πιθανότητες να γεννήσουν μωρά που υποφέρουν από κολικούς, σε σχέση με
τις μαμάδες που ποτέ δεν είχαν ιστορικό πονοκεφάλων και ημικρανιών,
σύμφωνα με μια αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Μια ομάδα νευρολόγων του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας- Σαν
Φρανσίσκο, με επικεφαλής την παιδο-νευρολόγο ’μι Γκέλφαντ του Κέντρου
Πονοκεφάλου, εκτιμούν μάλιστα ότι οι κολικοί πιθανώς αποτελούν ένα
πρώιμο σύμπτωμα των κατοπινών πονοκεφάλων, όταν το παιδί θα έχει πια
μεγαλώσει.

Οι κολικοί αποτελούν μια από τις συχνότερες αιτίες του υπερβολικού
κλάματος των μωρών. Οι γιατροί τούς έχουν συσχετίσει με γαστρεντερικά
προβλήματα, κατά πάσα πιθανότητα οφειλόμενα σε κάτι που έφαγε το μωρό.
Παρʼ όλα αυτά όμως, μετά από τουλάχιστον 50 χρόνια ερευνών, οι
επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να αποδείξουν ότι όντως οι κολικοί
οφείλονται σε τέτοιου είδους προβλήματα. Είναι ενδεικτικό ότι τα μωρά
που διατρέφονται αποκλειστικά μέσω μητρικού γάλακτος από θηλασμό,
είναι εξίσου πιθανό να πάθουν κολικούς με τα μωρά που δεν θηλάζουν και
τρέφονται με παρασκευασμένο βρεφικό γάλα «φόρμουλα».

«Εδώ και πολύ καιρό μελετάμε το πρόβλημα των κολικών, αλλά παρʼ
όλα αυτά κανείς στην πραγματικότητα δεν ξέρει γιατί τα μωρά κλαίνε»,
δήλωσε η ’μι Γκέλφαντ, η οποία μελέτησε, μαζί με τους συνεργάτες της,
τις περιπτώσεις εκατοντάδων μωρών που οι νέες μητέρες έφεραν στον
παιδίατρο σε ηλικία δύο μηνών, όταν συνήθως το κλάμα λόγω κολικού
κορυφώνεται. Οι ερευνητές συσχέτισαν το κλάμα των μωρών με το ιστορικό
πονοκεφάλων των μητέρων.

Όπως διαπιστώθηκε, οι μητέρες με ημικρανίες και πονοκεφάλους στο
παρελθόν έχουν δυόμιση φορές περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν
μωρά που υποφέρουν από κολικούς. Συνολικά, το 29% των μωρών που είχαν
μαμάδες με ιστορικό πονοκεφάλων, είχαν κολικούς, έναντι ποσοστού μόνο
11% των μωρών που είχαν μαμάδες χωρίς ανάλογο ιστορικό.

Οι Αμερικανοί νευρολόγοι πιστεύουν ότι ο κολικός πιθανότατα
αποτελεί ένα πρώιμο σύμπτωμα των λεγόμενων «περιοδικών συνδρόμων
παιδικής ηλικίας», που θεωρούνται πρόδρομα των πονοκεφάλων, τους
οποίους παθαίνουν αργότερα οι ενήλικοι.

Τα μωρά με κολικούς είναι πιθανώς πιο ευαίσθητα και ευάλωτα στα
διάφορα εξωτερικά ερεθίσματα του περιβάλλοντος, όπως τα φώτα και οι
ήχοι, κάτι που συμβαίνει και στους ενήλικους, οι οποίοι πάσχουν από
πόνους στο κεφάλι. Καθώς το μωρό βγαίνει από έναν σκοτεινό και ζεστό
χώρο, τη μήτρα της μητέρας και δέχεται πλέον έναν καταιγισμό
ερεθισμάτων, σε ένα κρύο, φωτεινό και θορυβώδη κόσμο, το νευρικό του
σύστημα μπορεί να αντιδράσει με τρόπο τέτοιο που προκαλούνται κολικοί,
κάτι που όμως θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από νέες μεγαλύτερες μελέτες.