Ένα μακρύ μεσαίο δάχτυλο αποτελεί σημαντική ένδειξη για τις πιθανότητες επαγγελματικής επιτυχίας ενός χρηματιστή (και όχι μόνο), όπως ανακοίνωσαν Βρετανοί επιστήμονες του πανεπιστημίου Κέμπριτζ. Η εργασία έγινε από ομάδα με επικεφαλής τον φυσιολόγο ερευνητή στον τομέα της νευροεπιστήμης και της συμπεριφοράς Τζον Κόουτς (ο ίδιος υπήρξε πρώην χρηματιστής στη Γουόλ Στριτ) και δημοσιεύθηκε στα "Πρακτικά" της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι η αναλογία του μήκους του δείκτη σε σχέση με το μήκος του μεσαίου δακτύλου αποτελεί ένδειξη για την προγεννητική έκθεση ενός εμβρύου σε ανδρικές ορμόνες (ανδρογόνα-τεστοστερόνη). Οι ορμόνες αυτές επηρεάζουν τον υπό ανάπτυξη εγκέφαλο, δίνοντάς του αυξημένη επιθετικότητα, αυτοπεποίθηση, ταχύτερους χρόνους αντίδρασης, μεγαλύτερη προθυμία για ανάληψη ρίσκου στη ζωή και μεγαλύτερες ικανότητες να διακριθεί στα σπορ. Όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα αυτών των ορμονών, τόσο μεγαλύτερο είναι το μεσαίο δάκτυλο σε σχέση με το δείκτη και άρα τόσο χαμηλότερη η σχέση (μαθηματική αναλογία) μεταξύ δείκτη/μεσαίου δακτύλου. Η έρευνα του Κόουτς επιβεβαίωσε ότι τα ανδρογόνα βελτιώνουν την συγκέντρωση και τα αντανακλαστικά που απαιτούνται στις υψηλού επιπέδου χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Πέρυσι ο Κόουτς, σε άλλη έρευνά του, είχε διαπιστώσει -παίρνοντας δείγματα σάλιου- ότι οι χρηματιστές, που παρουσίαζαν αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης το πρωί, έβγαζαν περισσότερα χρήματα από τους υπόλοιπους χρηματιστές. Αυτή τη φορά, η ομάδα του Κόουτς στο Κέμπριτζ μέτρησε το μήκος των δακτύλων 44 ανδρών χρηματιστών του Σίτι του Λονδίνου, που η δουλειά τους απαιτούσε ταχεία λήψη αποφάσεων. Στη συνέχεια συσχέτισε το μήκος των δακτύλων με τα κέρδη και τις απώλειες των χρηματιστών στη διάρκεια μιας περιόδου 20 μηνών. Το συμπέρασμα ήταν ότι όσο πιο χαμηλή είναι η αναλογία δείκτη-μεσαίου δακτύλου, τόσο υψηλότερη κερδοφορία εμφανίζει ένας χρηματιστής (και μάλιστα άσχετα με την εμπειρία του) και τόσο λαμπρότερες προοπτικές καριέρας. Η διαφορά που παρατηρείται, είναι εντυπωσιακή: οι χρηματιστές με μακρύ μεσαίο δάκτυλο -και άρα χαμηλό λόγο δείκτη/μεσαίου δακτύλου- βγάζουν κατά μέσο όρο σχεδόν εξαπλάσια χρήματα από όσους έχουν μικρό μεσαίο δάκτυλο και άρα υψηλό λόγο δείκτη/μεσαίου. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι εφόσον η επιτυχία ενός στελέχους εξαρτάται από τα υψηλά επίπεδα προγεννητικών ανδρογόνων, τότε οι χρηματοοικονομικές αγορές πιθανώς επηρεάζονται από τα βιολογικά χαρακτηριστικά όσων "παίζουν"σε αυτές. Ο Τιμ Χάρφορντ, αναλυτής των Financial Times και συγγραφέας του βιβλίου "Η λογική της ζωής: Τα ορθολογικά Οικονομικά ενός ανορθολογικού κόσμου", χαρακτήρισε "γοητευτική" τη μελέτη του Κόουτς και είπε ότι επιτέλους είναι καιρός οι οικονομολόγοι να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν τις χρηματοοικονομικές αγορές με όρους φυσικής επιλογής και όχι με όρους ορθολογικών ανθρώπων που παίρνουν συνεχώς ορθολογικές αποφάσεις. Όμως ο Κόουτς επέστησε την προσοχή στο ότι, πέρα από τις χρηματιστηριακές συναλλαγές όπου όντως χρειάζονται γρήγορες αποφάσεις και άρα ένα μακρύ μεσαίο δάκτυλο μπορεί να αποτελεί ένα συγκριτικά πλεονεκτικό βιολογικό χαρακτηριστικό, υπάρχουν άλλοι τομείς συναλλαγών στην οικονομία, όπου θα ήταν προτιμότερη μια λιγότερο ριψοκίνδυνη και πιο συνετή συμπεριφορά, συνεπώς και ένα διαφορετικό μίγμα βιολογικών χαρακτηριστικών από την πλευρά των οικονομικών "παικτών". Αυτό ισχύει γενικότερα στη ζωή: όπως είπε, σύμφωνα με άλλη έρευνα, οι καθηγητές πανεπιστημίων στους τομείς των μαθηματικών, της επιστήμης και της μηχανολογίας -που ασφαλώς μπορούν να θεωρηθούν πετυχημένοι και μάλιστα σε δύσκολους τομείς- έχουν υψηλότερο λόγο δείκτη/μεσαίου, άρα συγκριτικά μικρότερα μεσαία δάκτυλα. Πηγή:(ΑΠΕ-ΜΠΕ)