Ντόρτμουντ - Φεβ/09. Γερμανοί επιστήμονες έχουν ανακαλύψει μια καινούρια μέθοδο ταχείας διάγνωσης ασθενειών, η οποία μπορεί και να αποβεί σωτήρια για διάφορες κατηγορίες αρρώστων. Για την εφαρμογή της χρησιμοποιείται ένα ειδικό μηχάνημα, το οποίο έχει πολλές ομοιότητες με εκείνα των αλκοτέστ, καθώς τίθεται σε λειτουργία μ' ένα απλό φύσημα. Μάλιστα, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε («ΝΒ»), το μηχάνημα χρησιμοποιείται ήδη - σε πειραματικό επίπεδο - σε τρεις κλινικές της χώρας. «Όταν ο αστυνομικός», αναφέρεται στο δημοσίευμα, «θέλει να διαπιστώσει εάν οδηγός ενός αυτοκινήτου έχει πιει περισσότερο αλκοόλ από το επιτρεπόμενο, τον καλεί να φυσήξει σε ένα σωλήνα». Από τα χνώτα, όμως, μπορεί κάποιος να «δει» και ασθένειες. Με βάση αυτήν την αρχή, επιστήμονες του Ινστιτούτου Αναλυτικών Επιστημών του Ντόρτμουντ έχουν αναπτύξει μια συσκευή ανάλυσης, με την οποία ανιχνεύονται σε πρώιμο στάδιο ιώσεις και καρκίνοι του πνεύμονα. Η μέθοδος ονομάζεται σπιρομέτρηση της κινητικότητας των ιόντων και το μηχάνημα σπιρομέτρης. Το φύσημα σ' ένα στόμιο διαρκεί μερικά λεπτά της ώρας και έπειτα αρχίζει μια αναμονή γύρω στο δεκάλεπτο. Στο κομπιούτερ, που είναι συνδεδεμένο με το σπιρομέτρη, εμφανίζονται πολλές καμπύλες. Δείχνουν τα αέρια που έχουν εντοπιστεί στον εκπνεόμενο αέρα, που είναι γύρω στα 600. Μερικές καμπύλες είναι πολύ υψηλές κι αυτό αποτελεί ένδειξη ότι το συγκεκριμένο αέριο υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στους πνεύμονες. Ο φυσικός Γιέργκ Μπάουμπαχ εξήγησε στη «ΝΒ» τη γεωγραφία του υπολογιστή. «Αυτή η καμπύλη», είπε, «αποτελεί ένδειξη για μέντα. Μπορεί να προέρχεται από οδοντόπαστα. Κι αυτή η καμπύλη μας δείχνει λεμόνι, που σημαίνει ότι ίσως ο άνθρωπος να περπάτησε σε φρεσκοκομμένο γρασίδι. Το ασετόν αποτελεί ένδειξη για διαβήτη, αλλά μπορεί και να σημαίνει ότι ο άνθρωπος απλά πεινά». Τα προηγούμενα χρόνια ο Γερμανός επιστήμονας χρησιμοποιούσε το σπιρόμετρο, ώστε να ανιχνεύει βλαβερές ουσίες στο νερό και τον αέρα. Όμως, όταν πριν από περίπου επτά χρόνια, κάποιος γιατρός άκουσε μια ομιλία του σε ημερίδα, τον ρώτησε εάν με το συγκεκριμένο μηχάνημα θα μπορούσε να γίνει ανάλυση του εκπνεόμενου αέρα ενός ασθενή. Ο Μπάουμπαχ πήγε το μηχάνημα στο νοσοκομείο και έβαζε τους ασθενείς να φυσούν στο στόμιο. Η εικόνα των καμπυλών ήταν διαφορετική όταν επρόκειτο για υγιείς ανθρώπους και ασθενείς. Έτσι, το ερώτημα που τέθηκε τότε ήταν πώς εντοπίζεται μια ασθένεια.