Ο θηλασμός έχει ανασταλτική επίδραση στην εμφάνιση διαβήτη στο παιδί και τη μητέρα, ενώ ακόμη και οι διαβητικές μητέρες πρέπει να θηλάζουν τα παιδιά τους, σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα για τη σχέση θηλασμού και διαβήτη στα παιδιά και τις μητέρες, που θα παρουσιαστούν στο 6ο Επιστημονικό Συνέδριο της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στην ανακοίνωση των Σ. Κωνσταντινίδου, Μ. Χουρδάκη και Δ. Κούβελα από το Β΄Εργαστήριο Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ με θέμα «Θηλασμός και διαβήτης στα παιδιά και τις μητέρες: Νεότερα δεδομένα», επισημαίνεται ότι ο θηλασμός συνδέεται με χαμηλότερες συγκεντρώσεις ινσουλίνης και γλυκόζης στην παιδική ηλικία και με τη μείωση της παχυσαρκίας. Επιπλέον, ο θηλασμός κατά τη βρεφική ηλικία οδηγεί σε μειωμένο επιπολασμό (συχνότητα εμφάνισης) διαβήτη τύπου 1 και 2. Εξάλλου, η ύπαρξη διαβήτη κατά την περίοδο της κύησης τη μετατρέπει σε κύηση υψηλότερου κινδύνου, ενώ προτιμότερη αντιδιαβητική θεραπεία κατά τον θηλασμό είναι η χρήση ινσουλίνης, ελλείψει δεδομένων για τη χρήση υπογλυκαιμικής φαρμακευτικής αγωγής. Στην ανακοίνωση αναφέρεται ακόμη ότι σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία η γαλακτοπαραγωγή έχει άμεσα ευνοϊκά αποτελέσματα στη μητρική ανοχή γλυκόζης , οδηγώντας σε μειωμένο επιπολασμό σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2.