Σχετίζεται ο πρωταθλητισμός με το μέγεθος του ανθρωπίνου σώματος;
Το μέγεθος μετρά στον πρωταθλητισμό όλο και συχνότερα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη, που διαπίστωσε ότι οι ψηλότεροι και βαρύτεροι αθλητές στο στίβο και την κολύμβηση είναι από την φύση τους ταχύτεροι, με συνέπεια προοδευτικά να επικρατούν όλο και πιο συχνά στους αγώνες ταχύτητας στα γήπεδα και τις πισίνες. Η έρευνα, που έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου Ντιουκ των ΗΠΑ και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό πειραματικής βιολογίας ?Journal of Experimental Biology?, σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Science Daily και τη βρετανική Telegraph, διαπίστωσε ότι με το πέρασμα των χρόνων το φυσικό πλεονέκτημα του έξτρα ύψους και βάρους δίνει ένα σταθερό φυσικό πλεονέκτημα στους αθλητές των σπριντ, σε σχέση με τους πιο κοντούς και ελαφρούς αντιπάλους τους, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι διαφορές στις τεχνικές προπόνησης ή ο βαθμός επαγγελματισμού του κάθε αθλητή. Οι επιστήμονες επεσήμαναν ότι ενώ ο μέσος άνθρωπος του πλανήτη έχει κερδίσει σχεδόν πέντε εκατοστά σε ύψος από το 1900 μέχρι σήμερα, οι ταχύτεροι κολυμβητές του κόσμου και οι πιο γρήγοροι δρομείς έχουν κατά μέσο όρο ψηλώσει στο ίδιο χρονικό διάστημα κατά περίπου 11,5 και 16 εκατοστά αντίστοιχα. Η στατιστική ανάλυση των σωματικών χαρακτηριστικών (βάρους και ύψους) των παγκόσμιων πρωταθλητών μετά το 1900 δείχνει ότι η διεθνής αυτή τάση θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, με άλλα λόγια τα ρεκόρ θα αποτελούν κατά πρώτο λόγο σχεδόν αποκλειστική υπόθεση των ψηλότερων και βαρύτερων αθλητών. Οι ερευνητές έκαναν προβλέψεις και για τους πρωταθλητές του αρχαίου ελληνο-ρωμαϊκού κόσμου. Όπως εκτιμούν, την εποχή εκείνη το μέσο σωματικό βάρος των αθλητών ήσαν περίπου 70% μικρότερο από ό,τι σήμερα, ενώ μια κούρσα που στην εποχή μας μπορεί ο νικητής να την τρέχει σε 13 δευτερόλεπτα, στην αρχαιότητα θα χρειαζόταν κάτι παραπάνω, γύρω στα 14 δευτερόλεπτα. Οι επιστήμονες προτείνουν ότι ίσως έχει πλέον νόημα να μην ανταγωνίζονται στους δρόμους ταχύτητας του στίβου και της κολύμβησης όλοι οι αθλητές μαζί, αλλά να χωριστούν ανάλογα με την κατηγορία του βάρους τους, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλα αθλήματα (στις πολεμικές τέχνες, την πάλη και την άρση βαρών).