Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα, η πρόωρη συνταξιοδότηση, ο θάνατος αγαπημένου προσώπου, μία σοβαρή αρρώστια, μπορεί να πυροδοτήσει το
μηχανισμό της άνοιας σε ηλικιωμένους. Καινούρια δεδομένα αποκαλύπτουν
ότι προ της εμφάνισης της άνοιας, σε μεγάλο ποσοστό που ξεπερνά το
80%, είχε υπάρξει ένα έντονα στρεσογόνο περιστατικό. Οι οδηγίες των
επιστημόνων σε αυτή την περίπτωση είναι να μη στενοχωριόμαστε και να
βρούμε τρόπους να ξεπερνάμε τα δύσκολα.

«Η καθημερινότητά μας έχει γίνει μία δύσκολη αρένα με πολύ μεγάλες
προκλήσεις, τις οποίες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Επειδή τα
στρεσογόνα ερεθίσματα δεν μπορούμε συνήθως να τα ξεπεράσουμε όταν
βρισκόμαστε σε μεγάλες ηλικίες, πρέπει να βρούμε τρόπους να μένουμε
απαθείς για να διατηρήσουμε τον εγκέφαλό μας σε άριστη κατάσταση».

Τα παραπάνω επισήμανε η Μάγδα Τσολάκη, Nευρολόγος - Ψυχίατρος,
καθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πρόεδρος της
Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Αλτσχάιμερ (Alzheimer), στο πλαίσιο
συνέντευξης Τύπου, με αφορμή τη διοργάνωση από το Πανελλήνιο
Ινστιτούτο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων, επιστημονικής διημερίδας, με
θέμα: «Νομικά και Κοινωνικά Θέματα στην ’νοια».

Σύμφωνα με την κ. Τσολάκη, η συχνότητα της νόσου στις αναπτυγμένες
χώρες είναι 10% άνω των 70 ετών, ενώ στην Ελλάδα είναι 6% άνω των 70
ετών. Όμως η συχνότητα αυξάνεται τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις
αναπτυσσόμενες χώρες, ώστε να μιλάμε για ένα φαινόμενο που θα πάρει
διαστάσεις πανδημίας, καθώς υπολογίζεται ότι έως το 2050, 105
εκατομμύρια άτομα θα πάσχουν από άνοια.
Η άνοια αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πεδία δοκιμασίας
της σύγχρονης ηθικοκοινωνικής προσέγγισης του ασθενούς, ανέφερε ο
Τάκης Βιδάλης, Νομικός - Συνταγματολόγος, διδάκτωρ της Νομικής του
Πανεπιστημίου Αθηνών.

«Ο σεβασμός της αυτονομίας είναι απόλυτος. Έστω και αν κάποιος
χάνει βαθμιαία τη δυνατότητα να την ασκεί, καταλήγοντας να εξαρτάται
ολοκληρωτικά από αποφάσεις άλλων (ιατρών, νοσηλευτών, φροντιστών),
έστω και αν η ασθένεια φτάνει να διαφοροποιεί ριζικά την προσωπικότητά
του, κάθε φροντίδα γι' αυτόν πρέπει να νοηθεί σε συνάρτηση με τις
δικές του αξίες, τις επιθυμίες, τις πεποιθήσεις και το δικό του σχέδιο
της ζωής, όπως τα εξέφραζε όταν μπορούσε» επισήμανε ο κ. Βιδάλης.