Όταν μιλάμε για προβλήματα στύσης, σχεδόν πάντα αναφερόμαστε στους άνδρες. Ωστόσο, με το πρόβλημα έρχεται αντιμέτωπη και η γυναίκα, που συχνά υποφέρει σιωπηλά. Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να επιβαρύνει τον άνδρα, τη γυναίκα, αλλά και τη σχέση του ζευγαριού. 

Σε μελέτη (Lording, 2000) που διεξήχθη στην Αυστραλία σε άνδρες με πρόβλημα στύσης και τις συντρόφους τους, το 25% των ανδρών δεν είχε συζητήσει το πρόβλημα με τη σύντροφό του. Από αυτούς που το είχαν συζητήσει, το 56% έλεγε πως η σύντροφός του είχε θετική αντίδραση, ενώ το 22% ανέφερε αρνητική αντίδραση που περιελάμβανε απογοήτευση, θυμό και εκνευρισμό. 

Μία παλαιότερη μελέτη έδειξε πως οι περισσότερες γυναίκες θεώρησαν τον εαυτό τους υπεύθυνο για το πρόβλημα (Ιntili, 1998). 

Είναι συχνό φαινόμενο να πιστεύουν οι γυναίκες πως η αδύναμη στύση οφείλεται στο ότι δεν είναι πια ελκυστικές ή αρκετά ενδιαφέρουσες σεξουαλικά. Κατά συνέπεια, επιδιώκουν να γίνουν περισσότερο ελκυστικές και ερωτικές, γιατί πιστεύουν πως έτσι θα λυθεί το πρόβλημα. 

Όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις το πρόβλημα έχει άλλα αίτια, π.χ. κάποια οργανική αιτιολογία ή το άγχος του άνδρα να έχει καλή σεξουαλική επίδοση. Κατά συνέπεια, η παραπάνω συμπεριφορά της γυναίκας όχι μόνο δεν βοηθάει, αλλά μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα, αφού αυξάνεται η πίεση που νιώθει ο άνδρας, οδηγώντας τον στη αποφυγή της σεξουαλικής επαφής. Η απομάκρυνση του άνδρα όμως, επιδεινώνει τα συναισθήματα θυμού και απογοήτευσης της γυναίκας. 

Ίσως έτσι να εξηγείται το ότι η στυτική δυσλειτουργία του άνδρα συχνά συνοδεύεται από δυσκολίες στη σεξουαλική ανταπόκριση της γυναίκας. Μια πρόσφατη μελέτη (Fischer, 2008) κατέγραψε σημαντική μείωση στη σεξουαλική επιθυμία, τη συχνότητα οργασμού και τη συνολική σεξουαλική ευχαρίστηση των γυναικών μετά την εμφάνιση του προβλήματος της στύσης. 

Σε κάποιες περιπτώσεις, η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να οδηγήσει και σε γενικευμένη απουσία σεξουαλικής έκφρασης ανάμεσα στο ζευγάρι. Εντυπωσιακά ήταν τα αποτελέσματα μελέτης σε ζευγάρια με πρόβλημα στύσης στην Αμερική (Riley, 2000), που έδειξε ότι ο μέσος χρόνος αποχής από οποιαδήποτε σεξουαλική έκφραση (ακόμη και φιλιά ή χάδια) ήταν περίπου 2 χρόνια! 

Τα παραπάνω μπορούν να αποφευχθούν αν το ζευγάρι μιλήσει ανοικτά και αποφασίσει να διερευνήσει και να λύσει το πρόβλημα με τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων. Στη συζήτηση είναι σημαντικό να υπάρχει διάθεση κατανόησης και υποστήριξης ανάμεσα στους συντρόφους και όχι διάθεση απόδοσης ευθυνών ή προσωποποίησης του προβλήματος. 

Επίσης, μέχρι να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της στύσης, είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για το ζευγάρι να διατηρήσει τη σεξουαλική του έκφραση και εγγύτητα μέσα από πρακτικές για τις οποίες δεν είναι αναγκαία η στύση (π.χ. στοματικό σεξ, χάδια κ.λπ.). 'Ετσι, το ζευγάρι θα μπορέσει να διατηρήσει τη σεξουαλική του σχέση και ενωμένο να ωφεληθεί από τις σύγχρονες στρατηγικές αντιμετώπισης της στυτικής δυσλειτουργίας.