Η 7χρονη Μαριέλος μεγάλωσε και ζει σε μία φτωχική γειτονιά της
Γουατεμάλα, όπου ο αγώνας για επιβίωση συχνά «σκοντάφτει» πάνω στα
κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος και των ναρκωτικών. Η ίδια, όμως,
έχει μάθει να αποφεύγει τις τρικλοποδιές και να ονειρεύεται ένα μέλλον
σαν αυτό του γείτονά της, του Φερνάντο, που μόλις μία τάξη τον χωρίζει
από το κατώφλι του πανεπιστημίου.



Η Μαριέλος και ο Φερνάντο είναι δύο από τα παιδιά που μπορούν να
ονειρεύονται ελεύθερα και να χαμογελούν, αφού στο πρόσωπο ενός Έλληνα,
του επιχειρηματία Ηλία Πούλια, έχουν βρει τον δικό τους «καλό
Σαμαρείτη», τον άνθρωπο που έχει βάλει στόχο ζωής να μοιράσει χαμόγελα
σε παιδιά της Γουατεμάλα που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας,
συνήθως σε περιοχής υψηλής εγκληματικότητας.



Ο νεαρός επιχειρηματίας και ο αδελφός του, που δραστηριοποιούνται σε
διάφορους τομείς, για πάνω από μία δεκαετία- και μάλιστα με μεγάλη
επιτυχία- στην αγορά της μεγαλύτερης πληθυσμιακά χώρας της Κεντρικής
Αμερικής, είναι οι εμπνευστές και δημιουργοί του Ιδρύματος “Fundacion
Poulias” ή “La sorisa del niño” (Το χαμόγελο του παιδιού), που
λειτουργεί επίσημα από το 2007 (σ.σ. η όλη προσπάθεια ξεκίνησε από το
2003), παρέχοντας βοήθεια σε «παιδιά ενός κατώτερου θεού».



Ο Ηλίας Πούλιας σπούδασε μηχανικός στο Imperial College του Λονδίνου
κι ενώ είχε ήδη αρχίσει να αναπτύσσει πολλαπλή επαγγελματική
δραστηριότητα στην Ευρώπη, ένα τηλεφώνημα του αδελφού του από την
Αμερική στάθηκε ικανό για να του αλλάξει πορεία ζωής.



Η πρόταση φαινόταν αρκετά «εύκολη» αρχικά: να επενδύσουν μαζί μ’ έναν
συμφοιτητή του αδελφού του, βάσει συγκεκριμένου επιχειρηματικού
σχεδίου, στη Γουατεμάλα και, μάλιστα, χωρίς καν να απαιτείται η δική
τους φυσική παρουσία στη χώρα αυτή της Κεντρικής Αμερικής.



Όλα πήγαιναν βάσει σχεδίου, όταν το 2001, λίγες εβδομάδες μετά το
χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους της Ν. Υόρκης, που είχε «παγώσει» την
παγκόσμια κοινότητα αλλά και τις αγορές, ο Ηλίας Πούλιας έλαβε ένα
επείγον τηλεφώνημα από τη Γουατεμάλα. Έπρεπε να πάει εκεί, καθώς οι
δουλειές είχαν αρχίσει ν’ «ανοίγουν» και ο συνέταιρός τους χρειαζόταν
βοήθεια.



«Ήταν Οκτώβριος του 2001 όταν αποφάσισα να πάω κι αυτός ήταν ο
μεγαλύτερος μήνας της ζωής μου. Σχεδόν 11 χρόνια μετά, ζω ακόμη αυτόν
τον μήνα» λέει ο κ. Πούλιας, εξηγώντας πώς ένα επαγγελματικό
ταξίδι ρουτίνας μπορεί να μετατραπεί σε ταξίδι ζωής…



Με περιορισμένες δεξιότητες επικοινωνίας αρχικά, λόγω γλώσσας, αλλά με
ανοιχτά τα μάτια της ψυχής, ο Ηλίας Πούλιας δεν μπόρεσε ν’ αγνοήσει τα
ταλαιπωρημένα παιδικά βλέμματα της γειτονιάς του. Μίας γειτονιάς, όπου
τα περισσότερα σπίτια είναι εγκλωβισμένα στον φαύλο κύκλο των
κυκλωμάτων ναρκωτικών.



’ρχισε δειλά-δειλά να επικοινωνεί μαζί τους στη γλώσσα των παιδιών, το
παιχνίδι, και πολύ γρήγορα κέρδισε την εμπιστοσύνη τους. Τότε, ήταν
που το παιχνίδι έπαψε να είναι πλέον αρκετό και ο νεαρός Έλληνας
επιχειρηματίας θέλησε να κάνει κάτι περισσότερο γι’ αυτά τα παιδιά: να
τους χαρίσει τη χαμένη παιδική τους αθωότητα, σκορπώντας χαμόγελα.



«Βλέπεις σ’ αυτά τα παιδιά τις δυνατότητες και βλέπεις πως το μόνο που
τους λείπει είναι τα μέσα να τις αξιοποιήσουν. Πρόκειται για παιδιά
που ζουν σε εκπληκτικά δύσκολες καταστάσεις, όπου η έννοια της
οικογένειας είναι πολύ διαφορετική απ’ αυτήν που έχουμε οι
περισσότεροι κατά νου» τονίζει ο κ. Πούλιας, ο οποίος ήταν κι ένας από
τους ομιλητές του φετινού TEDxThessaloniki.



Μαζί με τον αδελφό του, μετέτρεψαν την αίθουσα συνεδριάσεων του
γραφείου τους σε τάξη, «επιστράτευσαν» μία δασκάλα για να βοηθάει τα
παιδιά στα μαθήματα, αλλά και να τους μεταλαμπαδεύει αρχές, αξίες και
συμπεριφορές που ίσως δεν θα είχαν ποτέ τη δυνατότητα να βιώσουν στο
άμεσο περιβάλλον τους.



«Θέλαμε να τους δείξουμε μία άλλη εικόνα της ζωής και παράλληλα τους
μαθαίνουμε πράγματα που δεν θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν στο
σχολείο, όπως το πώς να χρησιμοποιούν υπολογιστές και άλλα μέσα της
σύγχρονης τεχνολογίας. Δουλεύουμε πάνω σε μία βάση ανάπτυξης πολλαπλών
δεξιοτήτων» εξηγεί ο κ. Πούλιας, ο οποίος εκτελεί και χρέη επίτιμου
προξένου της Ελλάδας στη Γουατεμάλα.



«Είναι τόσο εύκολο να κάνεις τη διαφορά στη ζωή ενός μικρού παιδιού.
Το μόνο που χρειάζονται είναι ο χρόνος σου… Τα παιδιά αποζητούν την
αξία που τους προσφέρεις. Οι ίδιοι απορρίπτουν από μόνοι τους ορισμένα
φαινόμενα στο ίδιο τους το περιβάλλον και θέλουν να γνωρίσουν και το
άλλο πρόσωπο της ζωής» προσθέτει.



Ο Ηλίας Πούλιας παροτρύνει τα παιδιά να ονειρεύονται και υπόσχεται πως
αυτός θα είναι πλάι τους και θα τους στηρίζει. Σήμερα, ήδη 23 παιδιά
απολαμβάνουν τη μέριμνα και τη φροντίδα του "Fundacion Poulias", που
μπορεί να φιλοξενήσει στους χώρους του ως 60 άτομα.



Ωστόσο, καθώς όλο και περισσότερα παιδιά διεκδικούν το δικό τους
«δικαίωμα στο χαμόγελο», μεγαλώνει και η ανάγκη στήριξης αυτής της
προσπάθειας και από άλλους φορείς. Ήδη, ο Ηλίας Πούλιας έχει αποταθεί
στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για βοήθεια, έχοντας εισπράξει θετική
αντιμετώπιση από τους ιθύνοντες, ενώ προωθείται και η αξιοποίηση του
διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να μεγαλώσει
όσο το δυνατόν περισσότερο η κοινότητα αυτών που νοιάζονται και θέλουν
να προσφέρουν στα παιδιά αυτά.



«Μόλις δέκα ευρώ τον μήνα είναι αρκετά για να εξασφαλίσει, για μία
εβδομάδα, ένα γεύμα τη μέρα για ένα παιδί στη Γουατεμάλα» μας λέει ο
κ. Πούλιας και μας αποχαιρετά με μία προτροπή: να εξερευνήσουμε τη
Γουατεμάλα, μία χώρα «με φύση τρομερή, γλυκό κόσμο, όπου μπορεί κανείς
να γνωρίσει την άλλη πλευρά της ζωής».