Προηγούμενες μελέτες έχουν αποδείξει ότι το πολύ περπάτημα συνδέεται με μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, αλλά ελάχιστες έρευνες έχουν μετρήσει πόσα βήματα κάνει κάποιος καθημερινά, είπε η Αμάντα Φρετς, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον στο Σιάτλ.

"Τα αποτελέσματά μας δεν μας εξέπληξαν δεδομένου ότι άλλες μελέτες έχουν δείξει πως ακόμη κι η πολύ μικρή δραστηριότητα συνδέεται με μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη", έγραψε σε email της προς το Reuters Health η Φρετς.

Η Φρετς και οι συνεργάτες της ζήτησαν από περισσότερους από 1.800 ανθρώπους να φορέσουν ένα ποδόμετρο για μια εβδομάδα για να μετρήσουν τον αριθμό των βημάτων που έκαναν κατά μέσον όρο καθημερινά.

Όλοι τους προέρχονταν από κοινότητες των ΗΠΑ στην Αριζόνα, την Οκλαχόμα, την Βόρεια και τη Νότια Ντακότα, όπου είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι κάτοικοί τους έχουν πολύ μικρή σωματική δραστηριότητα και όπου καταγράφονται υψηλά ποσοστά στα κρούσματα διαβήτη.

Σχεδόν το ένα τέταρτο της ομάδας αυτής είχαν πολύ μικρή δραστηριότητα κάνοντας λιγότερα από 3.500 βήματα την ημέρα, ενώ οι μισοί από αυτούς έκαναν λιγότερα από 7.800 βήματα την ημέρα. Ένα μίλι είναι περίπου 2.000 βήματα και η σύσταση για καθημερινό περπάτημα συνήθως είναι το λιγότερο 10.000 βήματα.

Στις αρχές της μελέτης κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε διαβήτη. Αλλά ύστερα από πέντε χρόνια παρακολούθησης, 243 άνθρωποι εμφάνισαν τη νόσο.

Σχεδόν το 17% των ανθρώπων που είχαν ενταχθεί στην ομάδα με την μικρότερη σωματική δραστηριότητα εμφάνισαν διαβήτη σε σύγκριση με 12% εκείνων που έκαναν περισσότερα από 3.500 βήματα την ημέρα.

Λαμβάνοντας υπ΄όψιν την ηλικία των εθελοντών, το αν ήταν καπνιστές και άλλους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης διαβήτη, η ομάδα της Φρετς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εκείνοι που περπατούσαν περισσότερο είχαν 29% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν διαβήτη σε σχέση με εκείνους που περπατούσαν λιγότερο.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δεν αποδεικνύουν ότι όσο περισσότερο περπατάει κάποιος τόσο λιγότερο κινδυνεύει από διαβήτη, αλλά η Φρετς πρόσφερε ορισμένες πιθανές εξηγήσεις για το πώς μπορεί να βοηθήσει το περπάτημα.

"Η αυξημένη σωματική δραστηριότητα μπορεί να προλάβει την αύξηση βάρους και να ενθαρρύνει την απώλεια βάρους, σημαντικό παράγοντα κινδύνου για διαβήτη", είπε η ίδια.

Επίσης, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να περιορίσει την φλεγμονή και να μειώσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα που με την σειρά τους βοηθούν στην μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη.