Ευεργετικά για την υγεία των κρατουμένων των φυλακών Κασσαβέτειεας Βόλου είναι μέχρι στιγμής, τα αποτελέσματα της λειτουργίας Ιατρείου Διακοπής Καπνίσματος, αφού το 27,5% αυτών έχουν κόψει το κάπνισμα. Η σύσταση του ιατρείου, τον Ιούνιο του 2008, έγινε κατόπιν πρότασης της Πνευμονολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, προς τη Διεύθυνση Σωφρονιστικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Ερέθισμα για τη λειτουργία του ιατρείου στις φυλακές ήταν η επιθυμία αρκετών κρατούμενων να κόψουν το κάπνισμα, με ιατρική βοήθεια. Το ενδιαφέρον των κρατούμενων εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια προληπτικού προγράμματος λειτουργικού ελέγχου της αναπνοής (σπιρομέτρηση) της Πανεπιστημιακής Πνευμονολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, που πραγματοποιήθηκε στο συγκεκριμένο κατάστημα κράτησης. Μέχρι τώρα έχουν επισκεφτεί το Ιατρείο 124 κρατούμενοι, με μέση ηλικία τα 34 έτη. Τα δημογραφικά στοιχεία που προέκυψαν έδειξαν πως πρόκειται κυρίως για Έλληνες(59,7%), άγαμους (58,1%), που δεν έχουν τελειώσει τη βασική εκπαίδευση (76,2%). Το 45,5% κάπνιζε 20 ή λιγότερα τσιγάρα ημερησίως, το 54,5% περισσότερα από 20 και η καπνισματική συνήθεια αυξήθηκε στο 37,5% κατά τη διάρκεια του έγκλειστου βίου. Προσπάθεια διακοπής του καπνίσματος στο παρελθόν έκανε το 27,5% και μετά την επίσκεψη στο Ιατρείο Διακοπής Καπνίσματος των φυλακών το 70,5%. Απ' αυτούς, το 27,5% διέκοψε το κάπνισμα στο τέλος του προγράμματος και της λήψης φαρμακευτικής αγωγής (3 μήνες μετά την είσοδο στο πρόγραμμα) και το 21% ένα χρόνο μετά την είσοδο στο πρόγραμμα. Οι λόγοι μη επιθυμίας διακοπής του καπνίσματος, της μη ολοκλήρωσης της αγωγής και της υποτροπής συνίστανται κυρίως, σύμφωνα με την επίκουρη καθηγήτρια κ. Χρυσή Χατζόγλου στο τμήμα Ιατρικής του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στην έλλειψη ελευθερίας και οικογένειας, στην αναγκαστική συμβίωση με άλλα άτομα και ο μη διαχωρισμός τους σε καπνίζοντες και μη. Το Ιατρείο Διακοπής Καπνίσματος μπορεί να αποτελέσει, σύμφωνα με την ίδια, βασικό παράγοντα βελτίωσης της ποιότητας ζωής των κρατούμενων κατά το υπόλοιπο της ποινής τους και κατά την επανένταξή τους στην κοινωνία δρώντας: α) προληπτικά - αποτρεπτικά: ενημερώνοντας τους καπνιστές, τους πρώην καπνιστές, αλλά και τους μη καπνιστές για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία και β) θεραπευτικά: επεμβαίνοντας με συμβουλευτική παρέμβαση και φαρμακευτική αγωγή για τη διακοπή του καπνίσματος.