Η απάντηση είναι όχι, αφού οφείλουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να έχουμε στη φαρέτρα μας περισσότερα όπλα, στην προσπάθειά μας να προάγουμε τη δημόσια υγεία.

Δεν πρέπει να περιορίζουμε την ιατρική αντιμετώπιση των ασθενών στα χημικά φάρμακα. Δεν πρέπει να αποκλείουμε άλλου είδους προσεγγίσεις, κυρίως εκείνες που στρέφουν το ενδιαφέρον από τα συμπτώματα στις αιτίες.

Οι άνθρωποι μπορούν να βοηθηθούν από την ψυχοθεραπεία, από τεχνικές χαλάρωσης, από την άσκηση που αποτελεί σημαντικό παράγοντα πρόληψης και διαφύλαξης της υγείας.

Παγιωμένες αντιλήψεις

Κάνοντας ένα βήμα παραπάνω, θα μπορούσαμε να πούμε πως ο πολίτης που προστρέχει σε έναν θεραπευτή, θα πρέπει να βρίσκει σε αυτόν ένα μέσον για να ξαναδεί τη ζωή του με διαφορετικό μάτι.

Οι λανθασμένες -παγιωμένες τις περισσότερες φορές- αντιλήψεις για τη ζωή, για τον τρόπο που χειριζόμαστε τις ερωτικές, φιλικές, οικογενειακές μας σχέσεις, το πώς αντιλαμβανόμαστε τη δουλειά μας, δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια με συνέπειες στην ψυχική και σωματική μας υγεία.

Για παράδειγμα, τη διατροφή, τον αθλητισμό και την άσκηση οφείλουμε να τα ενσωματώσουμε στην καθημερινότητά μας, να τα κάνουμε τρόπο ζωής.

Το να αθλούμαστε καθημερινά 1-15 λεπτά ή ακόμη και να περπατάμε, προάγει τη σωματική και ψυχική μας υγεία.

Επομένως, για να επανακεφαλαιώσουμε: τεχνικές χαλάρωσης, γιόγκα, τάι τσι, πιλάτες συχνή γυμναστική, ψυχοθεραπεία, θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να λύσουμε συγκεκριμένα προβλήματα.

Πρόκειται για συνδυασμό που μειώνει το στρες, οδηγώντας στην ευεξία και την ισορροπία ολόκληρο τον οργανισμό.

Είναι ένας νέος τρόπος ζωής στον οποίο πρέπει να συμπεριλάβουμε την πνευματική ζωή, τη φιλανθρωπία και τον εθελοντισμό που δίνουν αληθινό περιεχόμενο στην καθημερινότητά μας.

΄Αρα, πάμε πολύ μακρύτερα από την κλασική ψυχιατρική. Μιλάμε για ένα άλλο μοντέλο, μια άλλη προσέγγιση ζωής, για τη διαμόρφωση μιας διαφορετικής ανοιχτής σκέψης.

Για ένα εποικοδομητικό life style. Κάνεις καλό στον εαυτό σου, στους συνανθρώπους σου, στην κοινωνία. Προσφέρεις και δέχεσαι.

Ολιστική αντίληψη

Όλα αυτά μαζί συνιστούν μια ολιστική αντίληψη. Δεν είμαστε μόνο σώμα αλλά και ψυχή. Είμαστε, πάνω απ' όλα, πνευματικά όντα.

Η ολιστική θεώρηση αποτελεί ανάγκη αλλά είναι και το αποτέλεσμα ερευνητικών μελετών. Όλοι πια, όπως ο δρ. Χέρμπερτ Μπένσον, επίτιμος καθηγητής του Χάρβαρντ, στο οποίο είχα την τιμή να σπουδάσω, και διευθυντής του Ινστιτούτου Μπένσον-Χένρι, υιοθετούν αυτές τις τεχνικές.

Ο δρ. Χέρμπερτ Μπένσον έφτασε μέχρι το Θιβέτ αναζητώντας απαντήσεις και μελέτησε τη ζωή των μοναχών.

Πώς κυρίως κατορθώνουν να μηδενίσουν το άγχος τους.

Πόσο πολύ μειώνουν τον «ανταγωνισμό» του σώματός τους μέσα από τον διαλογισμό.

Είναι πολύ σημαντική η προσφορά αυτού του ανθρώπου. Έδωσε τη δυνατότητα σε πολλούς θεραπευτές να προτείνουν και άλλους εναλλακτικούς τρόπους. Μίλησε για τη σχέση μεταξύ Νου και Σώματος. Για την Ιατρική Νου και Σώματος.

Είναι η ολιστική διάσταση της υγείας που προτείνουμε στις μέρες μας.

* Ο Δρ. Χρήστος Θελερίτης είναι ερευνητής του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Βασιλικού Κολλεγίου του Πανεπιστημίου Λονδίνου.
Μετεκπαιδευθείς στο Ινστιτούτο Benson-Henry της Ιατρικής Νου-Σώματος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Βοστώνη, ΗΠΑ.

Τηλ. επικοινωνίας: 210-7222279 / 6932-368287
e-mail: christostheleritis@gmail.com
www.mindbodymed.gr,
https://www.facebook.com/christostheleritis?ref=tn_tnmn