Όταν κάποιος ταξιδεύει, το μέσο της μεταφοράς είναι το μόνο που κινείται. Ο ταξιδιώτης είναι τελείως ανενεργός. "Με δυσκολία μπορείς να μετακινήσεις το σώμα σου και έχεις ελάχιστο χώρο για να κινηθούν τα πόδια, τα οποία μένουν επί ώρες ακίνητα και υπάρχει ο κίνδυνος συμφόρησης", προειδοποιεί ο Ντίτερ Μπρεϊθέκερ, επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Ένωσης της Γερμανίας για την προώθηση της διατήρησης της καλής στάσης του σώματος και της φυσικής δραστηριότητας" (BAG). Από τη στιγμή που η ροή του αίματος προς την καρδιά επιβραδύνεται έχουμε "πρησμένα και βαριά πόδια -- σε σοβαρές περιπτώσεις και θρομβώσεις", τονίζει ο Μπρεϊθέκερ. Για τους εποχούμενους, υπάρχει και ο κίνδυνος του "στιγμιαίου ύπνου" εξ αιτίας της πτώσης του καρδιακού ρυθμού. Η καλύτερη προφύλαξη για όλα τα παραπάνω είναι η τακτική και άνω από όλα ουσιαστική άσκηση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Ο Μπρεϊθέκερ συστήνει στους επιβάτες να επιλέγουν, εάν είναι δυνατόν, εξωτερικές προς το διάδρομο θέσεις στο τρένο, στο λεωφορείο ή στο αεροπλάνο. Να σηκώνονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα και να κάνουν ορισμένα βήματα, κάμψεις, να τσιτώνονται και να κινούν ρυθμικά τα πόδια, γεγονός που βοηθά στην ορθή λειτουργία της καρδιάς. Οι εποχούμενοι πρέπει να πραγματοποιούν στάσεις κάθε δύο ώρες για να μπορούν να κινηθούν και να πραγματοποιήσουν μια σειρά από ασκήσεις. Ο επιστήμονας συστήνει την τακτική κατανάλωση υγρών -- περίπου μισό λίτρο την ώρα, αλλά σε καμιά περίπτωση αλκοόλ, καφέ και μαύρο τσάι και την αποφυγή χρήσης στενών υποδημάτων ή ρούχων. Επίσης η ήρεμη και ισορροπημένη άσκηση βοηθά ουσιαστικά στο να κρατά σε εγρήγορση τους εποχούμενους. Επίσης η ισορροπία στο ένα πόδι για 10 δευτερόλεπτα με κλειστά τα μάτια και η εναλλαγή στο άλλο, αποτελεί "ντόπινγκ" για τον εγκέφαλο, σύμφωνα με τον Μπρεϊθέκερ, ο οποίος υποστηρίζει ότι αυτή η διαδικασία προωθεί το μεταβολισμό των νευρικών κυττάρων.