Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για να βρουν το ελιξίριο της ζωής. Σήμερα είναι ένα βήμα πιο κοντά, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση «Nature». Η ουσία ραπαμυκίνη, η οποία ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 70 σε νησί του Νότιου Ειρηνικού, φαίνεται ότι ενδεχομένως επιμηκύνει το προσδόκιμο επιβίωσης κατά 38%. Η συγκεκριμένη ουσία χορηγείται ήδη σε ασθενείς μετά από μεταμόσχευση προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος απόρριψης του μοσχεύματος. Επίσης χρησιμοποιείται στα στεντ, τα μεταλλικά ελάσματα που τοποθετούνται στις αρτηρίες ασθενών προκειμένου να παραμείνουν ανοιχτές. Οι ερευνητές τριών πανεπιστημίων όμως θέλησαν να δοκιμάσουν κατά πόσο αυτή η ουσία μπορεί να παρατείνει και το προσδόκιμο επιβίωσης. Γι αυτό τη χορήγησαν σε ενήλικα ποντίκια 20 μηνών - στην ανθρώπινη κλίμακα τα πειραματόζωα θα ήταν 60 ετών. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Η ραπαμυκίνη αύξησε το προσδόκιμο επιβίωσης των ποντικιών από 28% έως 38%. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η αύξηση στους ανθρώπους θα ήταν μεγαλύτερη εφόσον υπήρχε τρόπος να προλάβουμε την εμφάνιση του καρκίνου ή των νόσων της καρδιάς. «Ποτέ δεν πίστευα ότι όσο ζω θα βρίσκαμε ένα χάπι κατά της γήρανσης...» δήλωσε ο ερευνητής Δρ. Αρλαν Ρίτσαρντσον. Η Καθηγήτρια Ράντυ Στρονγκ, από το Πανεπιστήμιο του Τέξας τόνισε: «Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η πρώτη πειστική απόδειξη ότι η γήρανση μπορεί να επιβραδυνθεί και το προσδόκιμο ζωής να επιμηκυνθεί από μία θεραπεία που να ξεκινά σε προχωρημένη ηλικία...» Η ραπαμυκίνη στοχεύει σε μία πρωτεΐνη στα κύτταρα που ονομάζεται mTOR, η οποία ελέγχει πολλές λειτουργίες που σχετίζονται με το μεταβολισμό και την αντίδραση στο στρες. Ωστόσο, βασική παρενέργεια του υπάρχοντος φαρμάκου είναι ότι καταστέλλει το ανοσοποιητικό - γι αυτό το λόγο χρησιμοποιείται σε ασθενείς μετά από μεταμόσχευση. Ωστόσο η ανακάλυψη αυτή δείχνει ένα νέο δρόμο στους ερευνητές για να σχεδιάσουν μοντέρνα, στοχευμένα φάρμακα που ίσως να αποτελέσουν το ελιξίριο της ζωής.