Ο Βάνια ο όμορφος, ο Θεοχάρης ο φιλομαθής, ο Μιχάλης ο σοβαρός και η Μαρία η πριγκίπισσα είναι τέσσερα αδέλφια, που γεννήθηκαν τρία χρόνια μετά το … θάνατο του πατέρα τους. Δεν πρόκειται για κάποιο ανεξήγητο θαύμα, αλλά για θαύμα της σύγχρονης ιατρικής. Η γιαγιά τους Λαμάρα Κελεσίδου, ομογενής από τη Ρωσία, ξετυλίγει το νήμα της ιδιαίτερης αυτής ιστορίας. Μιας ιστορίας που μέσα από το θάνατο και τη θλίψη "γεννήθηκε" η αισιοδοξία και το χαμόγελο στα χείλη τεσσάρων μικρών "αγγέλων". Η κ. Κελεσίδου και ο γιος της ζούσαν στη Θεσσαλονίκη, όταν η λευχαιμία χτύπησε τον 18χρονο τότε Μιχάλη. Οχτώ ολόκληρα χρόνια ο νεαρός έδωσε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, αλλά δεν τα κατάφερε και "έφυγε" στα 26 του χρόνια. Μόλις αρρώστησε, η μητέρα του φρόντισε να καταψύξει σπέρμα του, με την ελπίδα πως, ίσως, μια μέρα ο γιος της θα μπορούσε να "γευτεί" τη χαρά της πατρότητας. Και μπορεί ο Μιχάλης να έχασε τη μάχη με τη λευχαιμία, αλλά για τη μητέρα του ζει, μέσα από τα τέσσερα παιδιά του, τα οποία γεννήθηκαν σχεδόν τρία χρόνια μετά το θάνατό του. "Είναι πραγματικό θαύμα η γέννηση μιας νέας ζωής από το γιο μου. Σίγουρα δεν ήθελα μόνο ένα παιδί, αλλά δεν περίμενα τέσσερα ...Όταν μάθαμε για τη δύσκολη κατάσταση της υγείας του, προτού αρχίσει η χημειοθεραπεία, φροντίσαμε να καταψύξουμε σπέρμα του για να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει αργότερα. Αυτό έγινε στο πλαίσιο των νόμιμων διαδικασιών, που συνήθως εφαρμόζονται σε τέτοιες περιπτώσεις", εξηγεί η Λαμάρα από τη Μόσχα, όπου βρίσκεται σήμερα. Μετά το θάνατο του μονάκριβου γιου της, η Λαμάρα βρήκε στη Ρωσία δυο γυναίκες, που δέχτηκαν να γίνουν παρένθετες μητέρες και να γεννήσουν τα παιδιά του Μιχάλη. Σε κάθε μία εμφυτεύτηκαν από δυο έμβρυα, που προέκυψαν από ωάρια γονιμοποιημένα από το σπέρμα του γιού της. "Το αποτέλεσμα ήταν πολύ πέρα από τα αναμενόμενα. Ακόμα και οι γιατροί δεν το πιστεύουν πως γεννήθηκαν τέσσερα υγιέστατα μωρά. Αυτά μου δίνουν μια νέα ευκαιρία να συνεχίσω τη ζωή και να έχω όνειρα να τα μεγαλώσω σωστά", μας λέει η 60χρονη, με έκδηλη τη συγκίνηση στη φωνή. Η γέννηση των παιδιών αυτών, εκτός από ανείπωτη χαρά, έφερε και προβλήματα στη Λαμάρα, η οποία θέλει να γίνει αυτή η μητέρα των εγγονιών της. Το πρόβλημα δεν έχει τη ρίζα του στις παρένθετες μητέρες, αλλά στις αρχές, καθώς οι υπάλληλοι του ληξιαρχείου αρνούνται να τα καταχωρήσουν ως παιδιά της Λαμάρα και να εκδώσουν πιστοποιητικό γέννησης. Αυτό έχει ως συνέπεια να στερούνται τα παιδιά όλες τις παροχές της κρατικής πρόνοιας, ενώ μελλοντικά δεν θα μπορέσουν να εγγράφουν στο νηπιαγωγείο και το σχολείο. "Το ρωσικό ληξιαρχείο αδιαφορεί αν τα παιδιά, που τώρα είναι πέντε μηνών, δεν έχουν ονόματα, ούτε θέση σε αυτή τη ζωή. Οι υπάλληλοι υποστηρίζουν ότι στη Ρωσία δεν υπάρχει νόμος, που μπορεί να νομιμοποιήσει την ύπαρξη ενός παιδιού από πατέρα που δεν ήταν εν ζωή. Στη Ρωσία, για να βγει πιστοποιητικό γέννησης πρέπει να υπάρχουν και οι δυο γονείς", μας εξηγεί η κ. Κελεσίδου. Μάλιστα, η δοκιμασία της 60χρονης δεν είναι η μοναδική ανάλογη περίπτωση στη Ρωσία. Στην Αγία Πετρούπολη, η γιαγιά Κλίμοβα Ναταλία, μετά το θάνατο του γιου της κατάφερε και πιστοποιήθηκε ως μητέρα του παιδιού του από παρένθετη μητέρα. Η Κατερίνα Ζαχάροβα από τα Ουράλια ήταν η πρώτη στη Ρωσία, που επέλεξε τον ίδιο τρόπο για να νιώθει κοντά της το γιο της, ακόμη και μετά το θάνατό του. Σήμερα, ο εγγονός της είναι πέντε χρόνων, και μόλις πρόσφατα έμαθε για τον πατέρα του όλη την αλήθεια. Μητέρα ή γιαγιά, δεν φαίνεται να έχει σημασία, αφού χωρίς τις προσπάθειες της Λαμάρας δεν θα είχαν γεννηθεί τα εγγόνια της. Σήμερα, η ίδια αγωνίζεται να αναγνωριστεί ως μητέρα των εγγονιών της και όταν τελειώσουν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες ευελπιστεί πως θα επιστρέψει στην αγαπημένη πόλη του γιου της, τη Θεσσαλονίκη, όπου είναι το σπίτι της, μαζί με αυτά. Αργότερα, μόλις τα παιδιά μάθουν να ακούν και να μιλούν, σκοπεύει να τους εξηγήσει τι σημαίνει αυτή η … πολύπλοκη φόρμουλα αγάπης. Προς το παρόν, θα πρέπει να αποδείξει στις ρωσικές δικαστικές αίθουσες, το δικαίωμα για μια κοινή ζωή γι' αυτή την ιδιαίτερη οικογένεια.