Νεράιδες, δράκοι, δελφίνια, καρτούν, ηπερήρωες, ρητά, κινέζικα και αραβικά ιδεογράμματα, καρδιές, σημαίες… Αυτά είναι μερικά από τα χιλιάδες σχέδια που μπορεί να επιλέξει κάποιος αν αποφασίσει να κάνει τατουάζ. «Το τατουάζ είναι τέχνη, όχι στίγμα» λέει ο Διονύσης Ξένος, ιδιοκτήτης εργαστηρίου στην Αγία Παρασκευή, που ασχολείται 12 χρόνια με το τατουάζ. Η δερματοστιξία είναι ένας σχεδιασμός που είναι μόνιμα αποτυπωμένος στο δέρμα με τη χρήση βελονών και μελανιών. Η λέξη tattoo, προέρχεται από την Ταϊτή όπου η λέξη «tatu», σημαίνει «σημάδι» και πρωτοεμφανίστηκε, περίπου, το 12.000 π.Χ. Στην αρχαία Αίγυπτο, τα τατουάζ θεωρούνταν σημάδι ευγενών ή γονιμότητας κι έχουν βρεθεί ακόμα και στις αιγυπτιακές μούμιες, οι οποίες χρονολογούνται από το 2000 π.Χ. Στην αρχαία Ρώμη, τατουάζ είχαν οι σκλάβοι και οι εγκληματίες, για να αναγνωρίζονται. Τατουάζ έχουν ακόμη βρεθεί και σε φυλές ιθαγενών στην Αμερική, όπως και σε φυλές της Μικρονησίας, της Μαλαισίας και της Πολυνησίας, σε Εσκιμώους και σε πολλές άλλες φυλές της Αρκτικής. Τα τελευταία χρόνια το τατουάζ τείνει να απενοχοποιηθεί στις συνειδήσεις των Ελλήνων. «Πριν δεκαετίες, τατουάζ έκαναν οι τρόφιμοι φυλακών και οι εγκληματίες. Δεν είχε καλή φήμη, χωρίς αυτό να σημαίνει πώς σήμερα έχει» εξηγεί ο κ. Ξένος και προσθέτει ότι «τα τελευταία δύο χρόνια ξεφυτρώνουν στην Ελλάδα αμέτρητα εργαστήρια, πολλά από τα οποία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις και έχουν σπιλώσει το χώρο». Ποιοι είναι οι λόγοι όμως που οδηγούν κάποιον να «σημαδέψει» το σώμα του για όλη του τη ζωή; «Κάποιοι επιλέγουν εμπορικά σχέδια. ’λλοι, κάτι τελείως προσωπικό» απαντά ο Ηρακλής Τατσόπουλος, που δουλεύει σ’ ένα από τα παλιότερα εργαστήρια στην οδό Πατησίων. «Κάποιος είχε κάνει τατουάζ στο μπράτσο του την σπάνια ομάδα αίματος του για να την έχει σε περίπτωση ατυχήματος. ’λλος είχε κάνει τον σκύλο του, το όνομα του παιδιού του. Είχα πελάτη που είχε ζωγραφίσει στην φαράκλα του έναν κηπουρό με μηχανή του γκαζόν να κουρεύει το λιγοστό τριχωτό της κεφαλής του», λέει, ενώ ο κ. Ξένος προσθέτει πως «οι περισσότεροι πελάτες μας δεν ξέρουν γιατί το κάνουν, ενώ άλλοι το κάνουν απλά για να το κάνουν». Οι ηλικίες που επιλέγουν να κάνουν τατουάζ ξεκινούν από 18 χρόνων και φτάνουν μέχρι τα 60. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακριβής νομοθεσία. Για ηθικούς λόγους δεχόμαστε άτομα ηλικίας άνω των 18 χρόνων. Υπάρχουν, όμως, κάποια στούντιο που δέχονται παιδιά και μικρότερης ηλικίας», εξηγεί ο κ. Ξένος. «Μία φορά μας είχαν επισκεφτεί κόρη και μητέρα, για να κάνουν και οι δύο τατουάζ», λέει ο κ. Τσατσόπουλος. Για το εάν η δημιουργία ενός τατουάζ είναι επίπονη ο κ. Ξένος επισημαίνει ότι «αυτό που θα νιώσει κάποιος την ώρα που κάνει τατουάζ είναι κάτι σαν τσούξιμο. Ο πόνος για τον καθένα είναι διαφορετικός. Εξαρτάται από την τεχνική του καλλιτέχνη, αλλά και από την ψυχολογία που έχει το άτομο εκείνη τη στιγμή». Σε ό,τι αφορά τις τιμές, αυτές ξεκινούν από 50 ευρώ και ανάλογα με τον χρόνο, τα εργαλεία, τη σχεδίαση και την εκτίμηση του κάθε καλλιτέχνη φτάνει μέχρι και τα 10.000 ευρώ. Όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν ένα τατουάζ θα πρέπει πριν από όλα να κάνουν καλή έρευνα αγοράς και να ενημερωθούν για το εργαστήρι, που θα επιλέξουν, εάν πληροί τους υγειονομικούς κανόνες. Έγκυες και αλλεργικοί θα πρέπει να ελέγξουν αν θα τους δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα τα χρώματα. Πριν τη διαδικασία δεν θα πρέπει να γίνει κατανάλωση αλκοόλ ή ασπιρίνης γιατί μειώνεται η πήξη του αίματος και επιβραδύνεται η επούλωση των πληγών. Όταν τελειώσει η διαδικασία της «χάραξης», θα πρέπει να ακολουθηθούν κατά γράμμα οι οδηγίες που θα δοθούν. Στην περίπτωση που κάποιον μετανιώσει και θέλει να απαλλαγεί από το τατουάζ η μοναδική λύση είναι η πλαστική επέμβαση, με μεγάλο κόστος και αμφίβολα αποτελέσματα. Να σημειωθεί ότι πρόσφατα στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε, για πέμπτη συνεχόμενη φορά, διεθνές συνέδριο δερματοστιξίας, όπου λάτρεις των τατουάζ, κορυφαίοι Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο παρουσίασαν την οπτική τους πάνω στην πανάρχαια αυτή τέχνη, επιδεικνύοντας τα σχέδιά τους και ενημερώνοντας τους επισκέπτες για ό,τι έχει να κάνει με τα tattoo, όπως τεχνοτροπίες, χρωματισμοί, απαραίτητοι κανόνες υγιεινής κ.α. α