Σε κατάσταση απελπισίας οδηγούνται τα άτομα με αναπηρία λόγω των περικοπών που επιβάλουν τα ασφαλιστικά ταμεία στη χρηματοδότηση βοηθημάτων τα οποία είναι απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Νέοι άνθρωποι όπως ο 32χρονος Παναγιώτης που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας, ο 31χρονος Αλέξανδρος που πάσχει από σπαστική τετραπληγία και ο 48χρονος Θανάσης που έχει χάσει το ένα του πόδι, συγκεντρώθηκαν μπροστά στα κεντρικά γραφεία του ΙΚΑ στη Θεσσαλονίκη διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές . Και οι τρεις τους , όπως και όλα τα άτομα με αναπηρία, διεκδικούν μια αξιοπρεπή διαβίωση, που όμως θα αδυνατούν να την έχουν γιατί δεν μπορούν πλέον να έχουν βοηθήματα όπως ένα μαξιλάρι που βοηθά στην πρόληψη των κατακλύσεων ή ένα ανυψωτικό αμαξίδιο που επιτρέπει την αυτόνομη διαβίωση. «Παίρνω σύνταξη 630 ευρώ συν 330 ευρώ για το κομμένο μου πόδι. Δηλαδή παίρνω καλά λεφτά αλλά εγώ δεν θέλω να είμαι συνταξιούχος. Αισθάνομαι ικανός να προσφέρω, να εργαστώ. Το ανυψωτικό του αμαξιδίου μου επιτρέπει να ζω αυτόνομα, να κινούμαι και να μαγειρεύω. Από 1η Ιουλίου το ΙΚΑ μειώνει κατά 50% τη χρηματοδότηση των βοηθημάτων και δεν θα καλύπτει πλέον το κόστος του ανυψωτικού. Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» δε λειτουργεί κι εγώ δε θέλω να πάω σε ίδρυμα. Η κατάσταση αυτή θα με οδηγήσει ή στο ψυχίατρο ή στο τάφο με την αυτοκτονία» λέει ο 48χρονος Θανάσης Τσικρικώνης του οποίου πριν 6 χρόνια ακρωτηριάστηκε το αριστερό του πόδι από ιατρικό λάθος. Ο καθηλωμένος σε καροτσάκι 31χρονος Παναγιώτης Παπαστολόπουλος που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας είναι εξίσου απελπισμένος με το Θανάση. Ο ΟΠΑΔ δεν του καλύπτει πλέον το μαξιλάρι που χρειάζεται για να αποφύγει τις κατακλύσεις και αναγκάζεται να δημιουργεί δικές του «πατέντες» για να λύσει το πρόβλημα. « Εμείς δεν είμαστε κατά των αλλαγών στα ασφαλιστικά ταμεία. Να γίνουν αλλαγές αλλά να μη φορτωθούν στις πλάτες αυτών που έχουν ανάγκη» λέει. Σε ανάλογη κατάσταση βρίσκεται και ο 31χρονος τετραπληγικός Αλέξανδρος Μπαλγεμέζης που ζητά να μη γίνουν περικοπές στα βοηθήματα των ατόμων με αναπηρία αλλά να γίνει εξορθολογισμός των ταμείων χωρίς να επηρεαστεί η ποιότητα των παρεχομένων ειδών και βοηθημάτων.