Διακόσιες πενήντα χιλιάδες άνθρωποι, περίπου, πάσχουν στην Ελλάδα από ψωρίαση και αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα. Κυρίαρχο πρόβλημα είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική με αποτέλεσμα οι πάσχοντες να υφίστανται σημαντική ψυχοκοινωνική επιβάρυνση. Έλλειψη ενημέρωσης και σωστής πληροφόρησης για τη νόσο κατέδειξε άλλωστε και ηλεκτρονική έρευνα της Γ΄ Δερματολογικής κλινικής του Νοσοκομείου Συγγρός, που έγινε με την υποστήριξη του Σωματείου Υποστήριξης ασθενών με Ψωρίαση, «Καλυψώ», και τα αποτελέσματά της ανακοινώθηκαν με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης στις 29 Οκτωβρίου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών 32%, ρώτησε για τις θεραπείες που υπάρχουν για την ψωρίαση και ένα μεγάλο ποσοστό, 17%, ρώτησε για τη μεταδοτικότητα και την κληρονομικότητα. «Η καλή σχέση γιατρού-ασθενή και το χτίσιμο της εμπιστοσύνης είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που βοηθά τους ασθενείς να δεχτούν την ψωρίαση, να την αντιμετωπίσουν και να μπορέσουν να ζήσουν με αυτή», δήλωσε η πρόεδρος του Σωματείου « Καλυψώ» και ψυχολόγος Ευαγγελία ’νθη. Αν και η ψωρίαση σπανίως είναι έντονα απειλητική για τη ζωή, έχει σημαντικές ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Λόγω της ορατότητας της νόσου, η ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει έντονα συναισθήματα στρες, άγχους, θυμού και κατάθλιψης. Είναι αποδεδειγμένο ότι η ψωρίαση επηρεάζει πολλές πλευρές της ποιότητας ζωής δυσκολεύοντας την καθημερινή λειτουργικότητα, τις διαπροσωπικές σχέσεις και την επαγγελματική σταδιοδρομία. Η σημαντικότερη επίπτωση θα μπορούσε να πει κανείς είναι ο κοινωνικός στιγματισμός και η απομόνωση των ασθενών. Η ψωρίαση είναι μια συχνή, χρόνια, φλεγμονώδης δερματοπάθεια που προσβάλλει περίπου το 2% του πληθυσμού και διαφέρει ανάλογα με τη φυλή, το γεωγραφικό πλάτος και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Οι άντρες και οι γυναίκες προσβάλλονται εξίσου. Η συνήθης ηλικία έναρξης είναι η 3η - 4η δεκαετία της ζωής. Περίπου 10-15% των ασθενών εμφανίζουν τη νόσο πριν την ηλικία των 10 ετών. Στην περίπτωση αυτή προσβάλλεται μεγαλύτερη έκταση του σώματος και η νόσος ανταποκρίνεται σημαντικά λιγότερο στην τοπική θεραπεία. Όσον αφορά στην κληρονομικότητα σύμφωνα με μελέτες η πιθανότητα εκδήλωσης ψωρίασης στα παιδιά, εάν πάσχει ο ένας από τους δυο γονείς είναι 28%, εάν πάσχουν και οι 2 γονείς, είναι 75%, εάν οι γονείς είναι υγιείς, αλλά ένα παιδί πάσχει από ψωρίαση η πιθανότητα εμφάνισης σε άλλα αδέλφια είναι 24%. Η ψωρίαση στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται αγωγή σε όλη τη διάρκεια της ζωής και ειδικά στην περίοδο των εξάρσεων της νόσου. Υπάρχουν πολλά θεραπευτικά σχήματα για την ψωρίαση και ανάλογα με τη βαρύτητα της, την ηλικία του ασθενούς, τον τόπο διαμονής και αρκετές άλλες παραμέτρους καθορίζεται το εκάστοτε σχήμα για τον ασθενή.