’νθρωποι που είδαν τη ζωή τους να καταρρέει ,γιατί ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα υγείας, το οποίο θα μπορούσε να λυθεί μόνο με μία μεταμόσχευση, δίνουν το δικό τους μήνυμα υπέρ της δωρεάς οργάνων, καταθέτοντας τη προσωπική τους μαρτυρία. «Η μεταμόσχευση είναι ένα παράθυρο στη ζωή το οποίο πρέπει να προσπαθήσουμε να το κρατήσουμε ανοιχτό», «μετά τη μεταμόσχευση επιστρέφεις ξανά στα όνειρά» «βρες μια ευκαιρία να ξαναζήσεις δωρίζοντας τα όργανά σου», «κάθε άνθρωπος θα πρέπει να βρει το χρόνο να σκεφτεί τι σημαίνει η δωρεά οργάνων». Αυτά είναι τα μηνύματα που έδωσαν νέοι αλλά και μεγαλύτεροι άνθρωποι που υποβλήθηκαν στη διαδικασία μεταμόσχευσης οργάνων Η περιπέτεια της υγείας του Χρήστου Καραγκιόζη, που είναι σήμερα πρόεδρος του Συλλόγου Νεφροπαθών Θεσσαλονίκης, ξεκίνησε ξαφνικά το 2000 όταν μπήκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο όπου αμέσως συνδέθηκε με τον τεχνητό νεφρό. «Είχα κάποια προβλήματα υγείας αλλά δεν είχα συμπτώματα που να με οδηγήσουν νωρίτερα στους γιατρούς. Ξαφνικά μία μέρα πήγα στο νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου. Ήταν μια δύσκολη καμπή για τη ζωή μου. ’λλαξαν τα πάντα καριέρα , οικογενειακή ζωή , κοινωνική ζωή και ομολογώ ότι πέρασαν και αρκετοί μήνες για να συνέλθω και να μπω σε αυτό το νέο κύκλο της ζωής μου. Αυτή η διαδικασία κράτησε 3,5 χρόνια ώσπου τον Αύγουστο του 2006 βρέθηκε βιοσυμβατό μόσχευμα από μια γυναίκα μέσης ηλικίας που είχε πεθάνει. Μερικούς μήνες μετά τη μεταμόσχευση ομολογώ ότι ξαναγεννήθηκα .Σταμάτησε η αιμοκάθαρση, η διαδικασία του πήγαινε-έλα μέρα παρά μέρα ,που πρακτικά σήμαινε ότι το αν θα ζούσα δύο μέρες μετά εξαρτιόταν από το μηχάνημα που συνδεόμουν για την αιμοκάθαρση και μόνο. Μπόρεσα να επανέλθω σιγά-σιγά στους κανονικούς ρυθμούς μου, όχι βέβαια 100% . Παρόλα αυτά όμως σήμερα ομολογώ ότι έχω ένα καλό επίπεδο ζωής, συμμετέχω σε αρκετές κοινωνικές δραστηριότητες και βέβαια έχω πάρει παράταση στη ζωή μου, γιατί η μεταμόσχευση είναι ένα παράθυρο στη ζωή το οποίο προσπαθούμε όσο μπορούμε να το κρατήσουμε ανοιχτό . Για αυτό και καλούμε όλους τους συμπολίτες μας στο πλαίσιο της κοινωνικής αλληλεγγύης σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς να υποστηρίξουν τη δωρεά οργάνων, να αφεθούν στα χέρια των γιατρών και της κοινωνικής προσφοράς και συμπληρώσουν το έντυπο του ΕΟΜ έτσι ώστε να γίνουν δωρητές οργάνων» ανέφερε ο κ Καραγκιόζης. Ανάλογη ήταν και η εμπειρία της 24χρονης σήμερα Ευγενίας Τσάφου , ο οποία στα 18 της ένιωσε τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια της όταν ξαφνικά διαπιστώθηκε ότι πάσχει από νεφρική ανεπάρκεια. «Σοκαρίστηκα ,δε το περίμενα, δεν είχα κάποιον οιωνό. Ξαφνικά άλλαξε η ζωή μου, η οπτική μου. Το 2005 υποβλήθηκα σε μεταμόσχευση νεφρού που μού έδωσε ο πατέρας μου. Η ποιότητα της ζωής μου έχει βελτιωθεί κατά πολύ, πρέπει να προσέχω τη διατροφή ,τη φαρμακευτική αγωγή και τη παρακολούθηση από τους γιατρούς. Πιστεύω ότι ο κάθε πολίτης πρέπει να βρει χρόνο να σκεφτεί καλά για τη δωρεά οργάνων και να αποφασίσει να το κάνει . Συνήθως οι άνθρωποι δεν αφιερώνουν χρόνο και το αναβάλουν για αύριο» λέει Ευγενία Τσάφου που παρά το πρόβλημα της υγείας της κατάφερε να σπουδάσει αρχαιολογία. Η νεφρική ανεπάρκεια «χτύπησε» το 2004 τον 32χρονο σήμερα Τρύφωνα Παπαδόπουλο όταν υπηρετούσε στη θητεία του , εντελώς ξαφνικά χωρίς να έχει οικογενειακό ιστορικό ή κάποιο πρόβλημα υγείας. Μπήκε στην αιμοκάθαρση και πριν τρία χρόνια υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση από πτωματικό δότη. «Μετά τη μεταμόσχευση επιστρέφεις ξανά στα όνειρά σου. Εκεί που σταμάτησαν για μένα τα πράγματα να τρέχουν , γιατί η επιβίωση μου εξαρτιόταν από ένα μηχάνημα, η μεταμόσχευση μου έδωσε τη δυνατότητα να ξαναονειρευτώ, να κάνω σχέδια για τη ζωή. Αυτό που προσπαθώ να διαδώσω είναι απλώς ότι ο κόσμος δεν πρέπει να φοβάται και να μη πιστεύει όσα ακούγονται για τις μεταμοσχεύσεις ότι δηλαδή αν δηλώσει δωρητής θα τον κυνηγάνε για να του πάρουν τα όργανα, όλα αυτά είναι μύθοι. Κάποια στιγμή όλοι θα πεθάνουμε αλλά το πιο πιθανόν είναι να δεχτούμε μόσχευμα παρά να δώσουμε. Όσοι έδωσαν όργανα ζωντανοί αλλά και οι συγγενείς των νεκρών των οποίων τα όργανα δωρίθηκαν θα πρέπει να το λένε, γιατί μετράει περισσότερη η άποψη ενός που έχει δώσει παρά αυτού που έχει πάρει όργανα από ανάγκη» προσθέτει ο Τρύφων Παπαδόπουλος Ένα εμβόλιο που είχε κάνει στο σχολείο, την εποχή που δεν υπήρχαν οι σύριγγες μιας χρήσης, έγινε η αφορμή για να καταστραφεί το ήπαρ της 39χρονης σήμερα Κατερίνας Ράγιου η οποία προσβλήθηκε από ηπατίτιδα Β. Η ηπατίτιδα έμεινε σε λανθάνουσα μορφή για πολλά χρόνια ώσπου μια μέρα «ξύπνησε» φέροντας μαζί και την ηπατίτιδα D με συνέπεια να καταστραφεί το ήπαρ της. Σε 1,5 μήνα βρέθηκε το μόσχευμα. - δώρο ζωής από ένα κοριτσάκι 14 χρόνων από τα Γιάννενα . «Σήμερα ζω για κείνη παλεύω σα να είμαι εκείνη και εύχομαι όλος ο κόσμος να καταλάβει ότι τη στιγμή που χάνεις τον άνθρωπο είσαι σε πολύ δύσκολη κατάσταση και θα πρέπει να το σκεφτείς και να πεις μέσα σου ότι δεν θα αφήσεις να φύγει ο άνθρωπός σου και να τον κάνεις να «ζήσει» δίνοντας τα όργανά του σε κάποιον άλλον» τόνισε η Κατερίνα Ράγιου. Ο Παναγιώτης Κοντελατσίδης έπασχε από διατατική μυοκαρδιοπάθεια η οποία σταδιακά στον ανάγκασε να βάλει βηματοδότη και αργότερα, το 2008, να υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς . «Ήμουν πολύ τυχερός γιατί περίμενα μόνο 1,5 μήνα να βρεθεί μόσχευμα. Πρέπει να τρέξουμε όλοι να γίνουμε δωρητές οργάνων, δεν πρέπει να περιμένουμε να χτυπήσει το πρόβλημα τη πόρτα μας για να καταλάβουμε πόσο απαραίτητο είναι να ζήσουν οι άνθρωποι. Πιστέψτε με παίζονται δράματα ζωής και θανάτου, έχω δει ανθρώπους συνδεμένους σε μηχανήματα για 1-2 χρόνια να πεθαίνουν, ή ανθρώπους που δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το μόσχευμα και πέθαναν. Εγώ μετά τη μεταμόσχευση ξεκίνησα μια νέα ζωή που δεν περιγράφεται με λόγια. Ήμουν επιχειρηματίας με μικρά παιδιά, έχασα τη δουλειά μου , βγήκα στη σύνταξη το 2005, δεν μπορούσα να λειτουργήσω σαν άνθρωπος, να βγω από το σπίτι. Ήταν πολυμορφικό και δύσκολο το πρόβλημα. Εύχομαι να μη το ζήσει ο χειρότερος εχθρός μου και είναι κρίμα να πηγαίνουν χαμένα τα όργανα ενός ανθρώπου που πεθαίνει τη στιγμή που θα μπορούσαν να σωθούν 1-4 ζωές» αναφέρει ο κ Κοντελατσίδης. Η εκστρατεία ενημέρωσης για τις μεταμοσχεύσεις, που πραγματοποιείται στη Βόρεια Ελλάδα , έχει αρχίσει να αποδίδει. Όπως αναφέρει ο διοικητής ΑΧΕΠΑ και υπεύθυνος του γραφείου συντονισμού μεταμοσχεύσεων Βόρειας Ελλάδας ,Γιώργος Βέργουλας, τους τελευταίους μήνες έχει αυξηθεί η δωρεά οργάνων χάρη στην ενημέρωση. «Πιστεύω ότι οι Έλληνες δεν θέλουν να δωρίσουν τα όργανά τους απλά επειδή δεν είναι ενημερωμένοι. Η καμπάνια που έχει γίνει τους τελευταίους μήνες είχε αποτέλεσμα. Στη Βόρεια Ελλάδα το ποσοστό δοτών από 5/1.000.000 το πήγαμε στο 10/1.000.000 και νομίζω ότι αυτό είναι σημαντικό και πιστεύω ότι το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί πολύ περισσότερο» δήλωσε ο κ Βέργουλας «Είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένοι πρώτον γιατί πανελλήνια η όλη προσπάθεια πηγαίνει πάρα πολύ καλά και δεύτερον γιατί η Βόρεια Ελλάδα συνεχίζει να πρωτοστατεί στις μεταμοσχεύσεις. Και θα πρέπει να θυμίσω ότι η Βόρεια Ελλάδα είναι η μητρόπολη των μεταμοσχεύσεων . Πανελλαδικά η αναλογία είναι 6 δότες ανά εκατομμύριο ενώ στη Βόρεια Ελλάδα έχει φτάσει στις 10 ανά εκατομμύριο» ανέφερε από τη πλευρά του ο αντιπρόεδρος του ΕΟΜ ,Δημήτρης Γάκης.