Copyright © 2009 Ιατρικά Θέματα
Θεσσαλονίκη
"Μαθήματα" αισιοδοξίας από ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, που βίωσε τρεις οικονομικές κρίσεις
Την ώρα που η οικονομική κρίση φαίνεται να επηρεάζει όχι μόνο το πορτοφόλι, αλλά και τη γαλήνη αρκετών οικογενειών, ένα ζευγάρι στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης, όχι μόνο δεν πτοείται από τις οικονομικές δυσκολίες των ημερών, αλλά μετρά και 70 χρόνια αρμονικού κοινού βίου.
Μάλιστα, ο 90χρονος Χρυσόστομος Γαρουφαλίδης και η 86χρονη σύζυγός του, Ναυσικά, που βίωσαν όχι μία, αλλά τρεις οικονομικές κρίσεις στο διάβα του βίου τους, δηλώνουν ακόμη και σήμερα, εν μέσω οικονομικών δυσχερειών, αισιόδοξοι και κάνουν όνειρα και για το μέλλον!
Ο κυρ Χρυσόστομος δηλώνει πως η ζωή για αυτόν ήταν πάντα "δώρο θεού" και γι' αυτό, ίσως, δεν "έπεφτε" ποτέ ψυχολογικά, ακόμη κι όταν υπήρχαν οικονομικά- και όχι μόνο- προβλήματα.
"Με τρία παιδιά, έξι εγγόνια και επτά δισέγγονα μπορώ να πω πως έζησα πολύ καλά και συνεχίζω να έχω χαρά στη ζωή μου", μας λέει ο 90χρονος.
Στήριγμα και ακούραστη συνοδοιπόρος του κυρ Χρυσόστομου είναι η κυρία Ναυσικά, καθώς, όπως λένε και οι δύο, "τα παιδιά μας, μας επισκέπτονται τακτικά, αλλά όσο και να είναι κοντά, ξέρουμε ότι εμείς οι δυο είμαστε ο ένας για τον άλλον".
Έζησαν πολλά χρόνια μαζί και έμαθαν να βιώνουν τη χαρά τόσο σε συνθήκες φτώχειας όσο και σε πιο εύπορες στιγμές, καθώς δεν τους εγκατέλειψε ποτέ η αγάπη και η συμπόνια.
Έχοντας βιώσει άλλες οικονομικές κρίσεις στο παρελθόν, δεν χάνουν την αισιοδοξία τους ούτε και τώρα, καθώς πιστεύουν πως οι άνθρωποι δεν είχαν ποτέ μια μόνιμη ευημερία στον ρου της ιστορίας: "Από πόλεμο στην ειρήνη, από τη φτώχεια στα πλούτη… Έτσι είναι η ζωή! Ωστόσο, στεναχωριέμαι μόνο για τα δισέγγονά μου και για όλη τη νεολαία που ζουν με έντονο άγχος για το εργασιακό τους μέλλον".
Ο ίδιος, την πρώτη οικονομική κρίση στη ζωή του την πέρασε μικρός, μόλις στα 12 χρόνια του. Ήταν η εποχή του '30. "Χρήματα δεν υπήρχαν, η ανεργία μεγάλη. Τον πατέρα μου, που ήταν στο Λαϊκό Κόμμα, τον πήγαν εξορία. Εγώ έγινα τσαγκάρης και έβγαζα χρήματα να ζήσουμε με τη μάνα μας" μας λέει.
"Μετά ήρθε ο Μεταξάς και άλλαξε τον τρόπο ζωής. Ήταν σαν σήμερα που ήρθε ο Παπαδήμος για να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Βέβαια, ήταν δικτατορία, αλλά τώρα μιλάμε για την οικονομία και, δυστυχώς, η οικονομία πάντα προϋποθέτει σκληρά μέτρα" προσθέτει ο 90χρονος.
Την εποχή του '48, ο κυρ Χρυστόστομος έγινε βοηθός μηχανικού αλωνιστή. "Εργαζόμουν στη Χαλάστρα, τα Κύμινα, τα Μάλγαρα. Την εποχή του '50 πήρα το σχετικό πτυχίο και έγινα μηχανικός. Την εποχή του ' 60 πάλι ήρθε μεγάλη κρίση και ο κόσμος έφευγε από την Ελλάδα για να σωθεί" θυμάται.
Ο δρόμος της μετανάστευσης για χιλιάδες Έλληνες ήταν μακρύς, με πολλές συμπληγάδες, αλλά ο κυρ Χρυστόστομος δεν εγκατέλειψε τη χώρα- είχε πάντα δουλειά και πέρασε πάλι την κρίση όρθιος.
"Στην εποχή της χούντας είχα πολλή δουλειά. Απλά, ήμουν περιζήτητος στο επάγγελμα μου. Πάντως, θυμάμαι τότε πως οι δημόσιο υπάλληλοι ήταν με μπαλωμένα παντελόνια, ήταν κακομοίρηδες. Τότε, κανένας δεν ήθελε να πάει στο δημόσιο, ενώ στις σημερινές ημέρες οι δημόσιοι υπάλληλοι έγιναν οι ελίτ της κοινωνίας" σημειώνει ο κυρ Χρυσόστομος..
Τη δεκαετία του '70 άνοιξε τη δική του δουλειά- ήταν μηχανουργείο, που το έκλεισε μόλις πριν από μερικά χρόνια, αλλά συνεχίζει να εργάζεται μια- δυο φορές την εβδομάδα, καθώς είναι ένας εξαιρετικός μηχανικός στα μηχανήματα για επεξεργασία δερμάτων., "Δεν με ξεχνούν οι πελάτες μου. Δεν τους λέω κι εγώ 'όχι', όταν με καλούν. Βγαίνω για κανέναν μεροκάματο, αφού είμαι καλά, και τα χεριά μου είναι, όπως πάντα, σταθερά" μας λέει.
Μάλιστα, ο κυρ Χρυσόστομος εργάζεται παρά την απαγόρευση του γιατρού του, εξαιτίας κάποιων ενοχλήσεων στην καρδιά του. "Μου έδωσε δυο χάπια, αλλά εγώ αρρώστησα ψυχολογικά και δεν τον άκουσα. Δεν μπορώ να μην εργάζομαι, να μην τρέφομαι όπως συνήθισα να μην πίνω το τσίπουρό μου και το κρασί μου, να μην κάνω αυτό που μ' αρέσει!" μας αποκαλύπτει.
Η καθημερινότητα του κ. Γαρουφαλίδη έχει κι έναν τρυφερό σκοπό - τη "φροντίδα" της αγαπημένης του Ναυσικάς, που, όπως λέει χαριτολογώντας, είναι "κακομαθημένη" και μας εξηγεί γιατί: "Τα πρωινά ξυπνώ στις 7, ετοιμάζω γάλα και χυμό, κάνω κάποιες δουλειές, μετά στις 9 πάω να ξυπνήσω τη Ναυσικά και παίρνουμε μαζί το πρωινό μας , κάνοντας σχέδια για την ημέρα".
Από την πλευρά της, η 86χρονη παραδέχεται πως απολαμβάνει τη φροντίδα του συζύγου της. "Παντρευτήκαμε από νεανικό έρωτα και σήμερα είμαστε ακόμα είμαστε ερωτευμένοι. Θέλαμε πάντα να δώσουμε χαρά ένας στον άλλον, και ποτέ δεν μαλώνουμε, αλλά με χιουμοριστικό τρόπο περνάμε ο ένας στον άλλον τα παράπονά μας και γελάμε πολύ! Με καλομαθαίνει, είναι στοργικός μαζί μου γι' αυτό νιώθω ακόμα το κοριτσάκι που έτρεχε κρυφά από τους γονείς του στα ραντεβού με το Χρυσόστομο", μας λέει με απαράμιλλη γλυκύτητα στη φωνή η κυρία Ναυσικά.
Μάλιστα, ο 90χρονος Χρυσόστομος Γαρουφαλίδης και η 86χρονη σύζυγός του, Ναυσικά, που βίωσαν όχι μία, αλλά τρεις οικονομικές κρίσεις στο διάβα του βίου τους, δηλώνουν ακόμη και σήμερα, εν μέσω οικονομικών δυσχερειών, αισιόδοξοι και κάνουν όνειρα και για το μέλλον!
Ο κυρ Χρυσόστομος δηλώνει πως η ζωή για αυτόν ήταν πάντα "δώρο θεού" και γι' αυτό, ίσως, δεν "έπεφτε" ποτέ ψυχολογικά, ακόμη κι όταν υπήρχαν οικονομικά- και όχι μόνο- προβλήματα.
"Με τρία παιδιά, έξι εγγόνια και επτά δισέγγονα μπορώ να πω πως έζησα πολύ καλά και συνεχίζω να έχω χαρά στη ζωή μου", μας λέει ο 90χρονος.
Στήριγμα και ακούραστη συνοδοιπόρος του κυρ Χρυσόστομου είναι η κυρία Ναυσικά, καθώς, όπως λένε και οι δύο, "τα παιδιά μας, μας επισκέπτονται τακτικά, αλλά όσο και να είναι κοντά, ξέρουμε ότι εμείς οι δυο είμαστε ο ένας για τον άλλον".
Έζησαν πολλά χρόνια μαζί και έμαθαν να βιώνουν τη χαρά τόσο σε συνθήκες φτώχειας όσο και σε πιο εύπορες στιγμές, καθώς δεν τους εγκατέλειψε ποτέ η αγάπη και η συμπόνια.
Έχοντας βιώσει άλλες οικονομικές κρίσεις στο παρελθόν, δεν χάνουν την αισιοδοξία τους ούτε και τώρα, καθώς πιστεύουν πως οι άνθρωποι δεν είχαν ποτέ μια μόνιμη ευημερία στον ρου της ιστορίας: "Από πόλεμο στην ειρήνη, από τη φτώχεια στα πλούτη… Έτσι είναι η ζωή! Ωστόσο, στεναχωριέμαι μόνο για τα δισέγγονά μου και για όλη τη νεολαία που ζουν με έντονο άγχος για το εργασιακό τους μέλλον".
Ο ίδιος, την πρώτη οικονομική κρίση στη ζωή του την πέρασε μικρός, μόλις στα 12 χρόνια του. Ήταν η εποχή του '30. "Χρήματα δεν υπήρχαν, η ανεργία μεγάλη. Τον πατέρα μου, που ήταν στο Λαϊκό Κόμμα, τον πήγαν εξορία. Εγώ έγινα τσαγκάρης και έβγαζα χρήματα να ζήσουμε με τη μάνα μας" μας λέει.
"Μετά ήρθε ο Μεταξάς και άλλαξε τον τρόπο ζωής. Ήταν σαν σήμερα που ήρθε ο Παπαδήμος για να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Βέβαια, ήταν δικτατορία, αλλά τώρα μιλάμε για την οικονομία και, δυστυχώς, η οικονομία πάντα προϋποθέτει σκληρά μέτρα" προσθέτει ο 90χρονος.
Την εποχή του '48, ο κυρ Χρυστόστομος έγινε βοηθός μηχανικού αλωνιστή. "Εργαζόμουν στη Χαλάστρα, τα Κύμινα, τα Μάλγαρα. Την εποχή του '50 πήρα το σχετικό πτυχίο και έγινα μηχανικός. Την εποχή του ' 60 πάλι ήρθε μεγάλη κρίση και ο κόσμος έφευγε από την Ελλάδα για να σωθεί" θυμάται.
Ο δρόμος της μετανάστευσης για χιλιάδες Έλληνες ήταν μακρύς, με πολλές συμπληγάδες, αλλά ο κυρ Χρυστόστομος δεν εγκατέλειψε τη χώρα- είχε πάντα δουλειά και πέρασε πάλι την κρίση όρθιος.
"Στην εποχή της χούντας είχα πολλή δουλειά. Απλά, ήμουν περιζήτητος στο επάγγελμα μου. Πάντως, θυμάμαι τότε πως οι δημόσιο υπάλληλοι ήταν με μπαλωμένα παντελόνια, ήταν κακομοίρηδες. Τότε, κανένας δεν ήθελε να πάει στο δημόσιο, ενώ στις σημερινές ημέρες οι δημόσιοι υπάλληλοι έγιναν οι ελίτ της κοινωνίας" σημειώνει ο κυρ Χρυσόστομος..
Τη δεκαετία του '70 άνοιξε τη δική του δουλειά- ήταν μηχανουργείο, που το έκλεισε μόλις πριν από μερικά χρόνια, αλλά συνεχίζει να εργάζεται μια- δυο φορές την εβδομάδα, καθώς είναι ένας εξαιρετικός μηχανικός στα μηχανήματα για επεξεργασία δερμάτων., "Δεν με ξεχνούν οι πελάτες μου. Δεν τους λέω κι εγώ 'όχι', όταν με καλούν. Βγαίνω για κανέναν μεροκάματο, αφού είμαι καλά, και τα χεριά μου είναι, όπως πάντα, σταθερά" μας λέει.
Μάλιστα, ο κυρ Χρυσόστομος εργάζεται παρά την απαγόρευση του γιατρού του, εξαιτίας κάποιων ενοχλήσεων στην καρδιά του. "Μου έδωσε δυο χάπια, αλλά εγώ αρρώστησα ψυχολογικά και δεν τον άκουσα. Δεν μπορώ να μην εργάζομαι, να μην τρέφομαι όπως συνήθισα να μην πίνω το τσίπουρό μου και το κρασί μου, να μην κάνω αυτό που μ' αρέσει!" μας αποκαλύπτει.
Η καθημερινότητα του κ. Γαρουφαλίδη έχει κι έναν τρυφερό σκοπό - τη "φροντίδα" της αγαπημένης του Ναυσικάς, που, όπως λέει χαριτολογώντας, είναι "κακομαθημένη" και μας εξηγεί γιατί: "Τα πρωινά ξυπνώ στις 7, ετοιμάζω γάλα και χυμό, κάνω κάποιες δουλειές, μετά στις 9 πάω να ξυπνήσω τη Ναυσικά και παίρνουμε μαζί το πρωινό μας , κάνοντας σχέδια για την ημέρα".
Από την πλευρά της, η 86χρονη παραδέχεται πως απολαμβάνει τη φροντίδα του συζύγου της. "Παντρευτήκαμε από νεανικό έρωτα και σήμερα είμαστε ακόμα είμαστε ερωτευμένοι. Θέλαμε πάντα να δώσουμε χαρά ένας στον άλλον, και ποτέ δεν μαλώνουμε, αλλά με χιουμοριστικό τρόπο περνάμε ο ένας στον άλλον τα παράπονά μας και γελάμε πολύ! Με καλομαθαίνει, είναι στοργικός μαζί μου γι' αυτό νιώθω ακόμα το κοριτσάκι που έτρεχε κρυφά από τους γονείς του στα ραντεβού με το Χρυσόστομο", μας λέει με απαράμιλλη γλυκύτητα στη φωνή η κυρία Ναυσικά.