Λίγοι θα μπορούσαν να τη χαρακτηρίσουν ως μέθοδο αντι-στρες,
όμως στην πραγματικότητα αποφορτίζει ιδιαίτερα από το οικονομικό
άγχος, καθώς εξοικονομεί αρκετά χρήματα σε καύσιμα και απαλλάσσει από
την ένταση που δημιουργεί το επιθετικό στυλ οδήγησης. Η λεγόμενη
οικονομική οδήγηση, ή άλλως το ήπιο στυλ οδήγησης, δεν είναι δύσκολο
να υιοθετηθεί και συνιστάται σήμερα όσο ποτέ, σε μια περίοδο που η
τιμή της βενζίνης <<σκαρφαλώνει>> σε πρωτόγνωρα επίπεδα και τα χρήματα
δεν περισσεύουν.

Οι <<ειδικοί>> συνιστούν στους οδηγούς να εφαρμόζουν αυτό που
κάνουν ενστικτωδώς, όταν ανάβει στο αυτοκίνητο το λαμπάκι για τα
καύσιμα. Τότε, γνωρίζοντας ότι πρέπει να κατευθυνθούν στο πλησιέστερο
πρατήριο καυσίμων, οδηγούν με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφύγουν τη μεγάλη
κατανάλωση βενζίνης. Το πόδι μετά βίας <<αγγίζει>> το γκάζι, οι
ταχύτητες είναι χαμηλές και το όχημα κινείται με την αδράνεια.

<<Η γενικότερη υιοθέτηση αυτού του στυλ οδήγησης συνεπάγεται την
κατά 15% εξοικονόμηση καυσίμων>> εξηγεί ο Σάββας Γκεϊβανίδης,
Δρ. Μηχανολόγος Μηχανικός του εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Θερμοδυναμικής
της Πολυτεχνικής Σχολής, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο ίδιος παρουσιάζει απλές συμβουλές για να μειώσουμε την
κατανάλωση καυσίμου στα αυτοκίνητα και να κερδίσουμε, όχι μόνο αρκετά
ευρώ αλλά και ψυχική ηρεμία!

Αλλαγή ταχύτητας με χαμηλές στροφές, όχι όμως κάτω από τις 1500

Ένας από τους βασικότερους <<χρυσούς κανόνες οικονομικής
οδήγησης>> είναι, σύμφωνα με τον κ. Γκεϊβανίδη, η έγκαιρη αλλαγή
ταχυτήτων. Όπως αναφέρει, το ιδανικό είναι να οδηγεί κανείς με χαμηλές
στροφές κινητήρα. Αυτό σημαίνει ότι αλλάζουμε ταχύτητα όσο γίνεται πιο
γρήγορα, καθώς οι υψηλές στροφές έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της
κατανάλωσης καυσίμου και την αύξηση των εκπομπών ρύπων. Αντίθετα,
αλλάζοντας ταχύτητα νωρίς, διατηρούνται οι στροφές του κινητήρα χαμηλά
και έτσι εξοικονομείται καύσιμο. Καλό θα ήταν, μάλιστα, οι οδηγοί
ακόμη και να παραλείπουν μια ταχύτητα, αν αυτό είναι εφικτό.

Ωστόσο, για να μην προκληθούν βλάβες στον κινητήρα, συνιστάται η
αλλαγή της ταχύτητας πάνω από τις 1500 στροφές, διαφορετικά ακούγεται
ένας χαρακτηριστικός θόρυβος του κινητήρα (σημείο αυτανάφλεξης) που
σηματοδοτεί την καύση που γίνεται και δεν οδηγεί στη σταθερή
λειτουργία της μηχανής του αυτοκινήτου.

Επιπλέον, ο κανόνας των χαμηλών στροφών δεν ισχύει στις
περιπτώσεις του προσπεράσματος, όπου για λόγους ασφαλείας είναι
αναγκαίο να διασφαλίζεται η ταχύτητα του οχήματος.

Σταθερή ταχύτητα χωρίς διακυμάνσεις

Η διατήρηση της ταχύτητας του οχήματος σε σταθερά επίπεδα βοηθά
ιδιαίτερα στην εξοικονόμηση βενζίνης. Αφενός μεν αποφεύγονται τα
απότομα φρεναρίσματα, κατά τα οποία η ενέργεια που διαθέτει το όχημα
που κινείται μετατρέπεται σε θερμότητα και μεταφέρεται στα φρένα,
ξοδεύοντας επιπλέον ενέργεια για να σταματήσει το όχημα. Αφετέρου δε,
αφού το αυτοκίνητο δεν θα σταματήσει απότομα δεν θα χρειαστεί μεγάλο
ποσοστό ενέργειας κατά την επανεκκίνηση. Η αδράνεια του οχήματος θα
είναι αρκετή ώστε με λίγη ενέργεια να επανέλθει στα προηγούμενα
επίπεδα.

Για να διατηρήσει ένας οδηγός σταθερή την ταχύτητα του οχήματός
του θα πρέπει να προβλέπει τη ροή της κυκλοφορίας στο δρόμο. Όταν για
παράδειγμα περιμένει κάποιος να συναντήσει σύντομα κόκκινο φανάρι,
αντί να επιταχύνει, θα μπορούσε να διατηρήσει σταθερή ταχύτητα,
περιμένοντας να ανάψει πράσινο.

Απόσταση τριών δευτερολέπτων από το προπορευόμενο όχημα

Αυτό που προτείνουν οι ειδικοί είναι να διατηρούμε από το
προπορευόμενο όχημα μια απόσταση περίπου τριών δευτερολέπτων. Είναι ο
χρόνος που αντιστοιχεί στην απόσταση που χρειάζεται ένας οδηγός για να
προβλέψει την κίνηση που έχει μπροστά του ώστε να έχει τη δυνατότητα
να απορροφήσει τις όποιες αυξομειώσεις της κίνησης, διατηρώντας μια
σταθερή μέση ταχύτητα.

Και αυτός ο κανόνας, ωστόσο, έχει τις εξαιρέσεις του και δεν
προτείνεται σε περιπτώσεις κυκλοφοριακού φόρτου, όπου η διατήρηση των
τριών δευτερολέπτων θα είχε ως συνέπεια την παρακώλυση της
κυκλοφορίας, την αύξηση του κυκλοφοριακού φόρτου και τη μεγαλύτερη
κατανάλωση καυσίμων από όλους.

Επιβράδυνση με <<ταχύτητα>> και όχι με <<νεκρά>> πάνω
από τα 50χλμ/ώρα

Κάτι που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι η κατανάλωση καυσίμου
είναι χαμηλότερη, όταν το αυτοκίνητο επιβραδύνει με ταχύτητα και όχι
με <<νεκρά>>. Αν, για παράδειγμα, κινείται κάποιος με ταχύτητα
100χλμ/ώρα, σε έναν δρόμο χωρίς κίνηση και πλησιάζει τον φωτεινό
σηματοδότηση σε έναν περιφερειακό δρόμο, τότε για να επιβραδύνει έχει
δύο δυνατότητες: η μία είναι να βγάλει ταχύτητα και να επιβραδύνει
μέχρι το φανάρι γιατί θεωρεί ότι με τον τρόπο αυτό δεν καταναλώνει
καύσιμα και κάνει οικονομία. Ωστόσο, αυτό είναι λάθος, διότι στην
πράξη το αυτοκίνητο καταναλώνει καύσιμο για τη διατήρηση της κίνησης.

Η ενδεδειγμένη λύση είναι να χαμηλώσει κανείς ταχύτητα και να
αφήσει το πόδι από το γκάζι. Τότε λειτουργεί η αποκοπή καυσίμου (fuel
cut - off), δηλαδή διακόπτεται εντελώς η παροχή του, με αποτέλεσμα να
μην υπάρχει κατανάλωση βενζίνης. Αν η μηχανή του αυτοκινήτου ακούγεται
να <<διαμαρτύρεται>> με την ταχύτητα, τότε συνιστάται στον οδηγό να
κατεβάσει ταχύτητα, για παράδειγμα από τετάρτη να βάλει τρίτη.

Σημειώνεται ότι η αποκοπή καυσίμου σταματά να λειτουργεί κάτω
από την ταχύτητα των 50χλμ/ώρα. Για την περίπτωση αυτή, προτιμότερο
είναι να αφήνει ο οδηγός το αυτοκίνητο να κυλήσει χωρίς ταχύτητα,
γιατί έτσι μπορεί να εκμεταλλευτεί την αδράνεια.

Έλεγχος της πίεσης των ελαστικών και κλιματισμός με σύνεση

Ο τακτικός έλεγχος της πίεσης των ελαστικών του αυτοκινήτου, που
συχνά παραμελείται όμως, είναι ουσιαστικός για την εξοικονόμηση
καυσίμων. Θα πρέπει να γίνεται έλεγχος πριν από ταξίδια υψηλής
ταχύτητας, σε κατά το δυνατόν κρύα ελαστικά, και χρήση φορητών οργάνων
στο αυτοκίνητο.

Οποιοδήποτε ηλεκτρικό φορτίο αυξάνει την κατανάλωση του οχήματος
και κάθε κατανάλωση ενέργειας <<πληρώνεται>> σε καύσιμο. Για το λόγο
αυτό, προτείνεται η χρήση του κλιματισμού με σύνεση και η ρύθμισή της
σε χαμηλότερα επίπεδα. Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να οδηγούμε με
κλιματιστικό και ανοιχτά παράθυρα, καθώς η ενέργεια που θα πρέπει να
καταναλώσει το κλιματιστικό είναι τεράστια και το αποτέλεσμα της
λειτουργίας του αμφίβολο.

Σε περίπτωση που οι εξωτερικές θερμοκρασίες το επιτρέπουν,
μπορούμε να διατηρούμε τα παράθυρα ανοιχτά για να δροσιστούμε το
καλοκαίρι, όταν όμως οι ταχύτητες του οχήματος είναι χαμηλές. Σε
αντίθετη περίπτωση, τα ανοιχτά παράθυρα αυξάνουν τον συντελεστή
αεροδυναμικής αντίστασης, συνεπώς απαιτείται περισσότερη ενέργεια για
να κινηθεί το αυτοκίνητο.

’λλες συμβουλές οικονομικής οδήγησης

Τον κατάλογο των <<χρυσών κανόνων>> οικονομικής οδήγησης
συμπληρώνουν συστάσεις για:

-αποφυγή τοποθέτησης αντικειμένων στην οροφή του οχήματος,

-μείωση φορτίου και αποφυγή μόνιμης μεταφοράς περιττών αντικειμένων,

-επιλογή αυτοκινήτων χαμηλών εκπομπών καυσαερίων και χαμηλής
κατανάλωσης καυσίμων,

-χρήση εναλλακτικών μέσων μετακίνησης για σύντομες διαδρομές,

-έναρξη ταξιδιού αμέσως μετά την εκκίνηση του κινητήρα, χωρίς
προθέρμανση στο <<ρελαντί>> ακόμη και όταν έχει κρύο,

-σβήσιμο του κινητήρα σε στάσεις μεγαλύτερης διάρκειας,

-χρήση λιπαντικών χαμηλής τριβής και ελαστικών χαμηλής κατανάλωσης
(σύστημα χαρακτηρισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης),

-μη παράλειψη τακτικών ελέγχων και συντήρησης οχήματος,

-χρήση συστημάτων παρακολούθησης κατανάλωσης (στροφόμετρο, υπολογιστής
ταξιδιού, ένδειξη στιγμιαίας κατανάλωσης).

Όλα τα παραπάνω, που συνοψίζονται στον όρο <<μοντέρνα ή
εξυπνότερη οδήγηση>>, μειώνουν τη μέση κατανάλωση καυσίμου και εκπομπών
διοξειδίου του άνθρακα κατά 5% έως 15%, συμβάλλουν στη μείωση του
θορύβου, έχουν θετική επίπτωση στην οδική ασφάλεια (40% λιγότερα
ατυχήματα), συνεπάγονται χαμηλότερο κόστος συντήρησης σε φρένα και
λάστιχα και αυξάνουν την άνεση στην οδήγηση.

Και αν υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να
αλλάξουν τον τρόπο που οδηγούν, ο κ. Γκεϊβανίδης διαβεβαιώνει ότι
τελικά δεν είναι κάτι δύσκολο, αρκεί κανείς να το προσπαθήσει και να
εφαρμόσει τις παραπάνω συμβουλές για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι την
πλήρη προσαρμογή.

<<Πέραν όλων των άλλων, αυτό το ήπιο στυλ οδήγησης είναι σε
μεγάλο βαθμό μια μέθοδος αντι-στρες, που αποφορτίζει από το άγχος της
επιθετικής οδήγησης>> σημειώνει και δικαιώνει όσους συνιστούν να
οδηγούμε έχοντας την εντύπωση ότι ... υπάρχει ένα αυγό, ανάμεσα στο πόδι
μας και το γκάζι!