
Copyright © 2009 Ιατρικά Θέματα

"Φιλιά"

Γιατί…"Φιλιά";
Σύμφωνα με τον δρ Σταμάτη Παπαχαρίτου, υπεύθυνο ενημέρωσης του Κέντρου Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας της Ελλάδας: "Διαχρονικά, στο δυτικό κόσμο, το φιλί αποτελεί τρόπο έκφρασης συναισθημάτων, αιώνες προ Χριστού! Σε αυστηρές εποχές, το φιλί δινόταν κρυφά, για μη θίξει τιμή και υπόληψη. Στις μέρες μας, όμως ανταλλάσσεται σε κοινή θέα, στο δρόμο ή ακόμα και διαδικτυακά. Το φιλί είναι υπόσχεση, είναι απόδειξη πως θέλω να είσαι κοντά μου. Όλοι έχουμε προκύψει βιολογικά, επειδή δύο άνθρωποι ενώσανε τα χείλη τους… και έτσι ήρθανε πιο κοντά. Και για αυτό επιλέχτηκε ως θέμα της έκθεσης με σκοπό την ευαισθητοποίηση των πολιτών για την σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία".
Γιατί είναι απαραίτητο να …γνωρίζουμε;
Σύμφωνα με τους διοργανωτές, σήμερα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως η ερωτική ζωή είναι ένας καθρέφτης της υγείας. Σε μελέτη του Κέντρου Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας της χώρας (ΚΕ.Σ.Α.Υ.), μετά από ειδική συνέντευξη σε άνδρες ηλικίας 22 έως και 71 ετών με στυτική δυσλειτουργία, αποδείχθηκε πως οι άνδρες επειδή είχαν σεξουαλικό πρόβλημα, ήταν πολύ πιο δυστυχισμένοι και δηλώνανε λιγότερο ικανοποιημένοι τόσο από τη σεξουαλική όσο και γενικότερα από τη ζωή τους (90%), σε σχέση με τον υγιή γενικό πληθυσμό. Εξίσου εντυπωσιακά είναι και τα στοιχεία που προέρχονται από τη 13χρονη πλέον λειτουργία της ανοιχτής γραμμής (2310 99 90 99) του ΚΕ.Σ.Α.Υ.: Οι άνδρες συνεχίζουν να αποτελούν σχεδόν το 80% όσων επιλέγουν να αναζητήσουν βοήθεια, με σχεδόν τους μισούς να αντιμετωπίζουν στυτική δυσλειτουργία, και παράλληλα να έχουν και κάποιο άλλο οργανικό (39%) ή κλινικά διαπιστωμένο ψυχολογικό (4%) πρόβλημα υγείας. Η ενημέρωση αποτελεί συνεπώς, το ζητούμενο και όσον αφορά στη σεξουαλικότητα ή την αναπαραγωγική υγεία. Δεδομένου μάλιστα πως η τυχόν παρουσία σεξουαλικών δυσλειτουργιών μπορεί να αποτελεί το πρώτο σημάδι/σύμπτωμα κάποιας άλλης πάθησης, οι πολίτες είναι σκόπιμο να μην αδιαφορούν για τα προβλήματα αυτά. Σήμερα γνωρίζουμε πως πχ, η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα σακχαρώδη διαβήτη (5-10%), καρδιαγγειακής νόσου (5-20%) ή ακόμη νευρολογικών παθήσεων όπως η σκλήρυνση κατά πλάκες (2-7%).