Μπήκαν αργά στην Ελλάδα, αλλά βρήκαν ένθερμους υποστηριχτές. Ομοιοπαθητική, βελονισμός, φυσιοπαθητική, οστεοπαθητική, ρεφλεξολογία, ιριδολογία, ανθοθεραπεία και πολλές άλλες εναλλακτικές θεραπείες δίνουν μία ηπιότερη ιατρική απάντηση στην αντιμετώπιση πολλών ασθενειών υπηρετώντας μία διαφορετική φιλοσοφία προσέγγισης της υγείας. Είναι η αποκαλούμενη ολιστική ή εναλλακτική ιατρική, η οποία αντιμετωπίζει τον ασθενή ολοκληρωμένα ως σώμα, ψυχή και πνεύμα, το οποίο εκφράζεται μέσω της ασθένειας, με αποτέλεσμα η θεραπεία να εστιάζεται στην ίαση του ανθρώπου συνολικά και όχι της ασθένειας μόνο αυτής καθʼ αυτής. Η ομοιοπαθητική είναι η πιο ευρύτερα διαδεδομένη μέθοδος θεραπείας. Θεωρείται φυσική, ήπια και χωρίς παρενέργειες καθώς μέσω της ενδυνάμωσης του οργανισμού ενεργοποιεί το αμυντικό σύστημα, αποκαθιστώντας οξείες ή χρόνιες παθήσεις. Βασικό προσόν της είναι η χρήση φαρμάκων φυτικής, ζωικής ή ορυκτής προέλευσης, τα οποία παράγονται φυσικά και δεν έχουν καμία σχέση με τα χημικά σκευάσματα. Φάρμακα στα οποία αποκλείεται οποιασδήποτε μορφής παρενέργεια, χωρίς καμία πιθανότητα τοξικής δράσης στον οργανισμό, γι αυτό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν άφοβα σε περιπτώσεις κύησης ή σε βρέφη. Ουσίες δηλαδή που λειτουργούν σαν «πληροφορία» την οποία παίρνει ο οργανισμός και επανα-οργανώνεται σε συνολικό επίπεδο. Η ομοιοπαθητική θεραπεία είναι εξατομικευμένη και παρέχεται μόνο μετά από μία λεπτομερή αξιολόγηση του ασθενή και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά λειτουργίας του, σε σωματικό και ψυχολογικό επίπεδο, από τον ομοιοπαθητικό γιατρό, γι αυτό και δεν συνιστάται η χρήση ομοιοπαθητικών φαρμάκων χωρίς καθοδήγηση καθώς το ίδιο σκεύασμα ωφέλιμο για έναν άνθρωπο μπορεί να είναι αναποτελεσματικό για κάποιον άλλον.

Η οστεοπαθητική τόσο στην διαγνωστική όσο και στη θεραπευτική προσέγγισή της λαμβάνει υπόψη της ως πρωταρχικό κέντρο τη σπονδυλική στήλη και τις αλληλένδετες σχέσεις της με το υπόλοιπο σώμα, τα άνω και κάτω άκρα, το κρανίο, τον θώρακα, τη λεκάνη με τα αντίστοιχα σπλάχνα. Στην αρχαία Ελλάδα ο Ιπποκράτης είχε καταλάβει ξεκάθαρα την άμεση σχέση της σπονδυλικής στήλης με την υγεία του ανθρώπου κι ότι όλα στο σώμα λειτουργούν σε μία αλληλένδετη εξάρτηση. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η οστεοπαθητική βασίζεται στη γνώση της αρχιτεκτονικής δομής του σώματος και λειτουργεί βάσει της μηχανικής και της δυναμικής του. Θεωρεί το σώμα σαν μία τέλεια μηχανή, η οποία πρέπει να λειτουργεί με όλα τα εξαρτήματα της στη σωστή θέση, καλά προσαρμοσμένα το ένα σε σχέση με το άλλο, χωρίς τριβές και σπατάλη ενέργειας. Εάν ένα τμήμα του σώματος δεν λειτουργεί σωστά θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις της πάθησης. Η οστεοπαθητική θεωρεί ότι οι αρθρώσεις και οι δομές που τις υποβαστούν είναι αιτίες αποδιοργάνωσης, όταν δυσλειτουργούν και μπορούν να επηρεάσουν τη γύρω περιοχή. Επιπλέον ότι σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με άλλες παθολογικές εστίες, οι οποίες μπορούν να εντοπιστούν και να αποκατασταθούν στο σύνολο της δομής του σώματος μέσω ειδικών χειρισμών.

Ο βελονισμός, με μία πορεία πέντε χιλιάδων χρόνων στην Κίνα, είναι μία ακόμη εναλλακτική απάντηση στον αγώνα για τη θεραπεία και την πρόληψη ασθενειών και συμπτωμάτων που δύσκολα αντιμετωπίζονται με τα μέσα της κλασικής ιατρικής. Χωρίς να είναι πανάκεια, μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα σε πολλές αρρώστιες, όπως μπορεί να μην είναι αποτελεσματικός σε άλλες, γι αυτό και θεωρείται ότι πρέπει να συνυπάρχει με την κλασική ιατρική ως δικαίωμα επιλογής από τον ασθενή, όπως προτείνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Μεγάλος αριθμός κλινικών ερευνών σε παγκόσμιο επίπεδο ερμηνεύουν και επιβεβαιώνουν τους μηχανισμούς αναλγησίας με βελονισμό, ή την εξισορρόπηση των λειτουργιών του ανθρώπινου σώματος και την ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ουσίες, όπως οι ενδορφίνες, η σεροτονίνη και άλλες που έχουν ευεργετικά αποτελέσματα, αυξάνονται πολλαπλάσια με ερεθίσματα που προκαλούνται από την είσοδο των βελονών στο δέρμα στα ειδικά σημεία του σώματος. Είναι ευρέως αποδεκτό σήμερα ότι με τον βελονισμό ενεργοποιούνται οι ενδογενείς δυνάμεις του ανθρώπου για την αντιμετώπιση νόσων και συμπτωμάτων θεραπευτικά αλλά και προληπτικά. Η θεραπεία μπορεί να γίνει σε συνδυασμό με φάρμακα ή με την πλήρη αποφυγή τους.

Η φυσιοπαθητική ή φυσική θεραπευτική θεωρεί ότι η ασθένεια προκαλείται από ένα λανθασμένο τρόπο ζωής που βασίζεται σε αντίθετες συμπεριφορές προς τη φύση του σώματος, οι οποίες δημιουργούν αυτό που ονομάζεται «εναπόθεση τοξινών σε οργανικό επίπεδο». Στην προσπάθεια να αποβάλει ο οργανισμός τις τοξίνες παρουσιάζει συμπτώματα και ασθένεια. Μετά το μεσουράνημα της δυτικής ιατρικής, στη δεκαετία του '50, λόγω των αντιβιοτικών και των εμβολίων, ο επιστημονικός δρόμος βρήκε τη διέξοδο της φυσικής θεραπευτικής, η οποία πήρε τη μορφή της διαιτητικής ιατρικής. Πρωτοπόροι υπήρξαν η Αντέλ Ντέιβις, η οποία ευθύνεται για την καθιέρωση των βιταμινών στη διατροφή και ο Λίνους Πώλινγκ (2 βραβεία Nobel Χημείας). Στην πράξη, σήμερα υπάρχουν δύο βασικές σχολές φυσικής θεραπευτικής. Η πρώτη βασίζεται περισσότερο στα διδάγματα των πρωτοπόρων, συνιστά διατροφικές και διαιτητικές αγωγές, μείωση του άγχους και χρησιμοποιεί βότανα ή άλλα μέσα όπως τα συμπληρώματα διατροφής, την άσκηση και την αναπνοή. Η δεύτερη σχολή, η πιο σύγχρονη, δίνει μεγαλύτερη έμφαση στους βιοχημικούς μηχανισμούς. Χρησιμοποιεί χωρίς ενδοιασμούς βότανα και συμπληρώματα διατροφής καθώς και μέσα δανεισμένα από άλλες εναλλακτικές μεθόδους όπως ιριδολογία, ρεφλεξολογία, οστεοπαθητική, ομοιοπαθητική, βελονισμό, διατροφή με βάση την ομάδα αίματος.

Η Ρεφλεξολογία είναι μία αποτελεσματική μορφή θεραπευτικού μασάζ στα πέλματα και τη ραχιαία επιφάνεια των ποδιών, καθώς στα πόδια βρίσκονται οι περισσότερες απολήξεις νεύρων που ξεκινώντας από τον εγκέφαλο διανύουν όλο το σώμα. Όλα τα όργανα, οι αδένες και άλλα μέρη του σώματος βρίσκονται τοποθετημένα με την ίδια διάταξη στα πόδια, σαν αντανακλάσεις των μερών του σώματος. Η ρεφλεξολογία μειώνει την ένταση, το άγχος, οδηγώντας το σώμα σε χαλάρωση μειώνει την πίεση στα νεύρα και τα αγγεία βελτιώνοντας τη ροή του αίματος και την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών, σε όλα τα μέρη του σώματος, έτσι το απαλλάσσει από τις τοξίνες που συσσωρεύονται όταν τα ενδογενή συστήματα καθαρισμού (λεμφικό, απεκκριτικό) δεν λειτουργούν σωστά.

Το μασάζ της ρεφλεξολογίας χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει ποια μέρη του σώματος δεν λειτουργούν αποτελεσματικά. Με κατάλληλη θεραπεία το σώμα ανακτά την ισορροπία και την καλή λειτουργία του.

Η ιριδολογία είναι μια προληπτική διαγνωστική μέθοδος, που επιτρέπει στον ιριδολόγο γιατρό να «διαβάσει» στα μάτια κάθε κρυφή νόσο, πολύ πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων της. Με την «ανάγνωση» της ίριδας, ανακαλύπτονται τα αδύναμα σημεία του οργανισμού, ο βαθμός του στρες, οι λανθάνουσες τάσεις, η ιδιοσυγκρασία του ασθενούς, η ζωτικότητά του, η κατάσταση των οργάνων του, αλλά και διάφορες άλλες παθολογίες σε εξέλιξη. Η ιριδολογία θεωρεί ότι κάθε όργανο του ανθρωπίνου σώματος έχει μια αντίστοιχη θέση μέσα στην ίριδα και ότι μπορεί να προσδιοριστεί όταν αυτό είναι υγιές με την εξέταση της ίριδας παρά του οργάνου. Όλα τα όργανα αποτυπώνονται σε έναν χάρτη της ίριδας του δεξιού και αριστερού ματιού και η εξέταση γίνεται με ένα μεγεθυντικό φακό βάσει αυτού του χάρτη. Αποχρωματισμοί, κηλίδες, λωρίδες σε συγκεκριμένα σημεία, όπου «καθρεφτίζονται» τα όργανα του σώματος «μιλούν» για την κατάσταση της υγείας τους. Ο πιο έξυπνος τρόπος να επωφεληθούμε, είναι να ανατρέξουμε σʼ αυτή τη μέθοδο για προληπτικούς λόγους. Ωστόσο τελευταίες ανακαλύψεις Ρώσων επιστημόνων υπόσχονται ότι μπορεί να γίνει και θεραπεία μέσω της ίριδας (ιριδοχρωματοθεραπεία).

Η ανθοθεραπεία είναι μία συμπληρωματική θεραπεία στην ολιστική αντιμετώπιση των ασθενών, καθώς βελτιώνει την συνειδητή συμμετοχή των ανθρώπων στη φροντίδα της υγείας τους, την αυτοθεραπεία τους και την αυτογνωσία τους. Είναι συνώνυμη με τα ανθοϊάματα του Ουαλού ιατρού Έντουαρντ Μπαχ, τα οποία επιδρούν στην πρωταρχική αιτία της ασθένειας, που είναι ψυχογενής εναρμονίζοντας τη δυσαρμονική κατάσταση, η οποία την προκαλεί. Ο Μπαχ πίστευε ότι οι ασθένειες είναι αποτέλεσμα μίας «σύγκρουσης ανάμεσα στο σκοπό της ψυχής και την άποψη της προσωπικότητας του ατόμου», ενός δηλαδή εσωτερικού «πολέμου» που μπλοκάρει την ενέργεια και δημιουργεί δυσαρμονία, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε ασθένεια. Τα ανθοϊάματα Μπαχ είναι 38 και παρασκευάζονται από τα άνθη φυτών, θάμνων ή δένδρων. Δεν είναι βλαβερά ούτε εθιστικά. Δίνονται άφοβα σε μωρά, εγκύους και ηλικιωμένα άτομα. Δεν αντενδείκνυνται με άλλη θεραπευτική αγωγή, αλλά την συμπληρώνουν, την ενισχύουν και επιταχύνουν την ίαση ενεργοποιώντας τον αμυντικό μηχανισμό του οργανισμού μέσω της αποκατάστασης των αρνητικών συναισθημάτων. Ανακουφίζουν τον άνθρωπο από συγκινησιακή αναστάτωση όπως φόβο, πανικό, άγχος, κατάθλιψη, ανασφάλεια, έλλειψη αυτοπεποίθησης, ζήλεια κλπ., δηλαδή από κάθε αρνητική νοητική ή ψυχική κατάσταση που αποδυναμώνοντας το αμυντικό σύστημα καθιστά τον άνθρωπο ευάλωτο στην μόλυνση και νόσηση. Το ίαμα επιλέγεται ανάλογα με τον χαρακτήρα, τη διάθεση και τα συναισθήματα που μας αγχώνουν και εν τέλει μας αρρωσταίνουν.

Ευρύτερα χρησιμοποιείται το Rescue Remedy, το σπουδαιότερο ίαμα «πρώτης βοήθειας» που συνιστάται σε κάθε περίπτωση ψυχικού ή σωματικού σοκ. Είναι μίγμα 5 ανθοϊαμάτων και λαμβάνεται σε επείγουσες καταστάσεις υπό μορφή σταγόνων υπογλώσσια.