Η αναιμία φαίνεται ότι προτιμά τα έφηβα κορίτσια, παρά το γεγονός ότι τα συνομήλικά τους αγόρια έχουν μεγαλύτερες ανάγκες σε σίδηρο. Η μεγάλη ανάπτυξη του σώματος, οι αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες, καθώς και η εμφάνιση της έμμηνης ρύσης στα κορίτσια είναι πολλές φορές οι σημαντικότερες αιτίες εμφάνισης σιδηροπενικής αναιμίας, δηλαδή της αναιμίας που οφείλεται στην έλλειψη σιδήρου. Στις ΗΠΑ, 7,8 εκατομμύρια κοριτσιών εμφανίζουν έλλειψη σιδήρου και από αυτά περίπου 3,3 εκατομμύρια πάσχουν από σιδηροπενική αναιμία. Τα παραπάνω επισημαίνονται σε ανακοίνωση του διευθυντή ΕΣΥ, Θεοδότη Παπαγεωργίου, που θα παρουσιαστεί στην «20η Επιστημονική Ημερίδα Επίκαιρα Θέματα στην Παιδιατρική», την οποία διοργανώνει στις 16 Ιανουαρίου στη Θεσσαλονίκη η Β΄ Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ. Οι έφηβοι εμφανίζουν όχι μόνο επιτάχυνση, αλλά και σημαντική αύξηση της σωματικής τους ανάπτυξης. «Οι ανάγκες σε σίδηρο είναι πολύ αυξημένες, ιδίως στα αγόρια, στα οποία η αύξηση της μυικής μάζας της μυοσφαρίνης και του όγκου του αίματος είναι σημαντική. Έλλειψη σιδήρου θα παρατηρηθεί στα κορίτσια μετά την έναρξη της έμμηνης ρύσης. Η απώλεια σιδήρου κατά τη διάρκεια της περιόδου είναι συνήθως περί τα 20mg, ενώ σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να φτάσει και στα 58mg», επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωση του κ. Παπαγεωργίου. «Παρά τις αυξημένες ανάγκες πολλοί έφηβοι και κυρίως τα κορίτσια ακολουθούν διατροφικές τέτοιες συνήθειες, κατά τις οποίες η ολική προσλαμβανόμενη ποσότητα σιδήρου δεν ξεπερνά το 10-11mg ημερησίως και το απορροφούμενο το 1mg την ημέρα. Υπολογίζεται ότι το 65% των εφήβων κοριτσιών και μόνο το 17% των αγοριών προσλαμβάνουν την αναγκαία ημερήσια ποσότητα σιδήρου», αναφέρει ο κ. Παπαγεωργίου Οι διατροφικές συνήθειες και η κατανάλωση πολυβιταμινούχων συμπληρωμάτων διατροφής, ή σκευασμάτων σιδήρου, σύμφωνα με τον ίδιο, καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό τα επίπεδα σιδήρου στους εφήβους. Η απορρόφηση σιδήρου δυσχεραίνεται από την ταυτόχρονη κατανάλωση υγρών, όπως γάλα, τσάι και αναψυκτικά. Το ίδιο συμβαίνει αν σε διάστημα λιγότερο των 60 λεπτών από τη λήψη σκευάσματος σιδήρου ληφθούν σκευάσματα τετρακυκλινών, αντιόξινων, ασβεστίου και πολυβιταμινούχων. Το ασβέστιο, το μαγνήσιο και ο φώσφορος αναστέλλουν την απορρόφηση του σιδήρου. Αντίθετα, προστατευτική δράση εμφανίζουν ο χαλκός και ο ψευδάργυρος. Οι διαιτητικοί παράγοντες, που προάγουν την απορρόφηση σιδήρου, είναι το κόκκινο κρέας, το κοτόπουλο, τα ψάρια και τα θαλασσινά, τα γαστρικά υγρά, το ασκορβικό οξύ, το μηλικό οξύ (Ε296) και το κιτρικό οξύ. Αντιθέτως, το τσάι, ο καφές τα αναψυκτικά, οι πρωτεϊνες σόγιας, τα δημητριακά, οι υψηλές δόσεις μετάλλων περιλαμβάνονται μεταξύ των παραγόντων, που εμποδίζουν την απορρόφηση σιδήρου.