Ένα απίστευτο ανθρώπινο δράμα βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια στα Καβάσιλα Ηλείας. Δύο αδέλφια, η Χριστίνα και ο Βασίλης Σγούρας, ηλικίας περίπου 60 ετών, ζουν απομονωμένοι σε μια πανάθλια τρώγλη, σε ένα μεταλλικό κουτί, λίγα μέτρα πίσω από το ανοικτό θέατρο Καβασίλων, χωρίς ρεύμα και νερό, σε οικόπεδο του πρώην Αγροτικού Συνεταιρισμού.

«Χωρίς ταυτότητα»

Κάποιοι στα Καβάσιλα λένε ότι τα δύο αδέλφια είναι «άνθρωποι χωρίς ταυτότητα, αφού είναι άγνωστο αν τα δύο αδέλφια έχουν ΑΦΜ, ή αν έχουν καταθέσει ποτέ φορολογική δήλωση».

Είναι όμως βέβαιο ότι είναι γνωστοί στα Καβάσιλα, αφού ζουν εκεί περίπου 45 χρόνια και στην συγκεκριμένη τρώγλη, που δεν κάνει ούτε για στάνη, ζουν τουλάχιστον 20 χρόνια. Υπάρχει και τρίτος αδελφός που όμως μένει μακριά τους.

Ο Βασίλης μέχρι πρότινος έκανε περιστασιακά μεροκάματο δουλεύοντας δεξιά αριστερά σε δουλειές ποδαριού. Με το πενιχρό μεροκάματο ζούσαν τα δύο αδέλφια. Πριν από περίπου είκοσι μέρες παρέλυσε το αριστερό του χέρι και λίγο το πόδι. «Δεν είναι τίποτε… Μούδιασαν από τα χόρτα που μάζευα…»,έλεγε σε όσους του έλεγαν να πάει σε γιατρό. Τις τελευταίες μέρες η κατάστασή του χειροτέρευε. Ο 62χρονος Βασίλης είχε υποστεί σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων.Συνάνθρωποί του κάλεσαν ασθενοφόρο και ο Βασίλης νοσηλεύεται στο ΓΝ Πύργου.

Ακαθαρσίες και σκουπίδια

Τα δύο αδέλφια, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Τοπικού Διαμερίσματος  κ. Σωκράτη Βάγγη, έχουν επιλέξει να μένουν σε εκείνο το παράπηγμα που επισκεφθήκαμε. Μια τρώγλη, ένα μεταλλικό κουτί ,που τους είχε διαθέσει προ ετών το κράτος, ένα κουτί που δεν προσφέρεται ούτε για στάνη και φυσικά δεν διαθέτει ρεύμα ούτε νερό. Γύρω  υπάρχουν διάσπαρτα πεταμένα σκουπίδια και ακαθαρσίες ετών,  η δε οσμή που αναδύεται  δεν σου επιτρέπει να βρίσκεσαι πολύ κοντά, ενώ η εικόνα του εσωτερικού χώρου είναι από εκείνες που δεν περιγράφονται με λόγια.

Ο εξωτερικός και εσωτερικός χώρος δεν έχει καθαρισθεί τα τελευταία δέκα χρόνια και δεν είναι υπερβολή. Η διαβίωση ανθρώπων στο χώρο που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την υγεία, δεν είναι εικόνα που μας τιμά.

Πέρα από το αν είναι «επιλογή» των δύο αδελφών να ζουν εκεί, φρονούμε πως πρέπει να υπάρξει άμεσα κινητοποίηση των εμπλεκομένων υπηρεσιών ώστε η 60χρονη Χριστίνα , που τώρα έμεινε μόνη της, να μεταφερθεί σε κάποιο ίδρυμα, ή σε κάποιο ανθρώπινο χώρο. Να μην επιτρέψουμε να ζει άλλο στην απομόνωση.

 «Ούτε σύνταξη ούτε επίδομα»

Η κ. Χριστίνα Σγούρα, που στο πρόσωπό της είναι ζωγραφισμένη η απελπισία και ο καθημερινός αγώνας για επιβίωση, δήλωσε:

«Είμαι 60 ετών και 62 ο Βασίλης, ο αδελφός μου. Το Σάββατο πήγα τον αδελφό μου τον Βασίλη με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο Πύργου. Δεν μπορώ να πάω να τον ξαναδώ. Δεν έχω τρόπο να πάω. Δεν έχω χρήματα. Το Σάββατο από το νοσοκομείο του Πύργου, γύρισα στα Καβάσιλα με τα πόδια. Όταν είχα φθάσει στα Χανάκια, με είδε ένας συντοπίτης μου από τα Καβάσιλα και με πήρε με το αμάξι του και με γύρισε εδώ.

Δεν παίρνω ούτε σύνταξη ούτε πρόνοια. Δεν παίρνω ούτε ένα ευρώ! Δεν μας βοηθά κανένας, μόνο δύο τρείς άνθρωποι και ο παπα-Νικόλας. Μένω εδώ σε αυτό το μέρος 20 χρόνια. Για μας δεν ενδιαφέρεται κανείς»